پرش به محتوا

سفرنامه ناصرخسرو: بر پایه کهن‌ترین نسخه موجود در کتابخانه لکهنو: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'هـ' به 'ه'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هـ' به 'ه')
خط ۳۷: خط ۳۷:
کار نوین [[ناصر خسرو|ناصرخسرو]]، به جز کتاب‌های فلسفی‌اش که به زبان فارسی نوشته است، سفرنامۀ حج اوست که در طی حدود هفت سال سفر و دیدار از 134 شهر و روستا نوشته است. او نخستین کسی در جهان است که سفرنامۀ حج (رحلة الحج) نوشته است و سنت جدیدی را در سفرنامه‌نویسی ایجاد کرده است.
کار نوین [[ناصر خسرو|ناصرخسرو]]، به جز کتاب‌های فلسفی‌اش که به زبان فارسی نوشته است، سفرنامۀ حج اوست که در طی حدود هفت سال سفر و دیدار از 134 شهر و روستا نوشته است. او نخستین کسی در جهان است که سفرنامۀ حج (رحلة الحج) نوشته است و سنت جدیدی را در سفرنامه‌نویسی ایجاد کرده است.


قدیمی‌ترین نسخه‌های شناخته‌شدۀ سفرنامۀ [[ناصر خسرو|ناصرخسرو]] منحصر به دو نسخه‌ای است که در کتابخانۀ ملی پاریس نگه‌داری می‌شود. یک نسخه به خط نستعلیق که 197 صفحه است و در سال 1294 هـ.ق. نگاشته شده است. نسخۀ دیگر نیز به خط نستعلیق و در سال 1292 هـ.ق. از روی نسخه‌ای رونویسی شده که در سال 1207 هـ.ق نوشته شده است.
قدیمی‌ترین نسخه‌های شناخته‌شدۀ سفرنامۀ [[ناصر خسرو|ناصرخسرو]] منحصر به دو نسخه‌ای است که در کتابخانۀ ملی پاریس نگه‌داری می‌شود. یک نسخه به خط نستعلیق که 197 صفحه است و در سال 1294 ه.ق. نگاشته شده است. نسخۀ دیگر نیز به خط نستعلیق و در سال 1292 ه.ق. از روی نسخه‌ای رونویسی شده که در سال 1207 ه.ق نوشته شده است.


همۀ سفرنامه‌های موجود و ترجمه‌های آنها دارای کاستی‌هایی است که از نبود یک نسخۀ بی‌فلط یا قدیمی‌تر یا به کار نگرفتن یک شیوۀ یکسان و نظام‌مند و مستند ناشی می‌شود. در دیباچۀ این کتاب دو نسخه از کهن‌ترین نسخ این سفرنامه معرفی شده که عبارتند از نسخۀ موجود در مدرسۀ «ندوة العلماء» در شهر لکنهو که تاریخ 27 رمضان سال 1006 قمری را دارد. نسخۀ دیگر که در کتابخانۀ بریتانیا نگه‌داری می‌شود، تاریخ 1102 قمری را دارد. در این تصحیح نسخۀ لکنهو پایۀ کار قرار داده شده و با استفاده از نسخۀ کتابخانۀ بریتانیا و چاپ دهلی و مطابقت با سایر نسخه‌ها این کتاب فراهم آمده است. مهم‌ترین مزیت این دو نسخه، قدمت آنهاست.
همۀ سفرنامه‌های موجود و ترجمه‌های آنها دارای کاستی‌هایی است که از نبود یک نسخۀ بی‌فلط یا قدیمی‌تر یا به کار نگرفتن یک شیوۀ یکسان و نظام‌مند و مستند ناشی می‌شود. در دیباچۀ این کتاب دو نسخه از کهن‌ترین نسخ این سفرنامه معرفی شده که عبارتند از نسخۀ موجود در مدرسۀ «ندوة العلماء» در شهر لکنهو که تاریخ 27 رمضان سال 1006 قمری را دارد. نسخۀ دیگر که در کتابخانۀ بریتانیا نگه‌داری می‌شود، تاریخ 1102 قمری را دارد. در این تصحیح نسخۀ لکنهو پایۀ کار قرار داده شده و با استفاده از نسخۀ کتابخانۀ بریتانیا و چاپ دهلی و مطابقت با سایر نسخه‌ها این کتاب فراهم آمده است. مهم‌ترین مزیت این دو نسخه، قدمت آنهاست.