۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'هـ' به 'ه'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هـ' به 'ه') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
این کتاب به بررسی و معرفی طریقت شاذلیه، بیان فروع و انشعابات آن و چگونگی تحول و تطور تاریخی این سلسله پرداخته است. | این کتاب به بررسی و معرفی طریقت شاذلیه، بیان فروع و انشعابات آن و چگونگی تحول و تطور تاریخی این سلسله پرداخته است. | ||
طریقت شاذلیه سلسلۀ صوفیانهای است که [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن شاذلی]] (593 ـ 655 | طریقت شاذلیه سلسلۀ صوفیانهای است که [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن شاذلی]] (593 ـ 655 ه) آن را بنا نهاد. [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن]] با این کار در پی ایجاد تحولی در تصوف بود؛ چراکه به روش سلوک صوفیان معاصر خویش انتقاد داشت و همواره به مسائلی چون ریاضت، کرامتگرایی، سماع، شریعتگریزی در سلوک، شغل و پوشش صوفیان، خرده میگرفت. وی به همین منظور طریقت شاذلیه را بر اصول پنجگانۀ محبت الله، خلوتگزینی، ضرورت استاد، ذکر و ولایت، پایهریزی و آن را «طریق شکر» نامگذاری کرد. | ||
در بخش نخست کتاب به معرفی طریقت شاذلیه و بزرگان این سلسله پرداخته شده است. در این فصل ابتدا به حیات و تصوف ابوالحسن شاذلی پرداخته شده و سپس شاگردان و خلفای این سلسله اشاره شده است. کتابشناسی این طریقت، منطق سلوک، اصلاحگری در تصوف توسط این سلسله، مبادی و اصول این طریقت و... از دیگر مباحث بخش نخست است. | در بخش نخست کتاب به معرفی طریقت شاذلیه و بزرگان این سلسله پرداخته شده است. در این فصل ابتدا به حیات و تصوف ابوالحسن شاذلی پرداخته شده و سپس شاگردان و خلفای این سلسله اشاره شده است. کتابشناسی این طریقت، منطق سلوک، اصلاحگری در تصوف توسط این سلسله، مبادی و اصول این طریقت و... از دیگر مباحث بخش نخست است. | ||