۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هـ' به 'ه') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
در سدۀ هشتم هجری قمری که ایران دچار هرجومرج ناشی از ضعف قدرت اواخر دورۀ ایلخانان و سقوط آنان شد، در هر گوشه از این سرزمین خاندانی به حکومت برخاستند؛ از جمله آل کرت در ناحیۀ خراسان شرقی و هرات، سربداران در خراسان غربی، اتابکان لرستان در ناحیۀ خوزستان و لرستان، آل جلایر در آذربایجان و عراق عرب، آل اینجو در فارس، چوپانیان در ارمنستان و گرجستان و آل مظفر در مرکز و جنوب ایران را نام برد. | در سدۀ هشتم هجری قمری که ایران دچار هرجومرج ناشی از ضعف قدرت اواخر دورۀ ایلخانان و سقوط آنان شد، در هر گوشه از این سرزمین خاندانی به حکومت برخاستند؛ از جمله آل کرت در ناحیۀ خراسان شرقی و هرات، سربداران در خراسان غربی، اتابکان لرستان در ناحیۀ خوزستان و لرستان، آل جلایر در آذربایجان و عراق عرب، آل اینجو در فارس، چوپانیان در ارمنستان و گرجستان و آل مظفر در مرکز و جنوب ایران را نام برد. | ||
آل مظفر فرزندان امیر مبارزالدین محمد بن امیر شرفالدین مظفر بن شجاعالدین منصور بن غیاثالدین حاجی از نسل شخصی به نام امیر غیاثالدین حاجی از مردم خواف خراسان بودند. مؤسس این سلسله امیر مبارزالدین محمد به سال 700 | آل مظفر فرزندان امیر مبارزالدین محمد بن امیر شرفالدین مظفر بن شجاعالدین منصور بن غیاثالدین حاجی از نسل شخصی به نام امیر غیاثالدین حاجی از مردم خواف خراسان بودند. مؤسس این سلسله امیر مبارزالدین محمد به سال 700 ه.ق به دنیا آمد، در سال 717 در دوران سلطان ابوسعید بهادرخان به حکومت میبد و محافظت راهها منصوب شد. در سال 718 به حکومت ناحیۀ یزد رسید و این تاریخ را میتوان آغاز سلسلۀ آل مظفر دانست. با مرگ سلطان ابوسعید در سال 736، امیر مبارزالدین محمد در کار خود استقلال یافت و سلسلهای را شکل داد که بر فارس، کرمان، خوزستان، اصفهان، یزد و لرستان و در زمانهایی بر قزوین، زنجان، آذربایجان و قرهباغ فرمانروایی داشت. در سال 795 در قریۀ ماهیار، امیر تیمور دستور قتل عام تمام اعضای خاندان آل مظفر را صادر کرد و جز معدودی، همگی ایشان به قتل رسیدند. بدین ترتیب امیرتیمور به گرفتن اعضای این خاندان و سپس قتل دستهجمعی آنان فرمان داد و طومار این خاندان حکومتگر درهم پیچیده شد. | ||
دورۀ کوتاه آل مظفر از دورههای عالی هنر و ادب در تاریخ ایرانزمین است. از آثار معماری این دوره در اصفهان امامزاده اسماعیل و مقبرۀ باباقاسم و صفۀ عمر در مسجد جامع یا کاشیکاریهای زیبای آن برجای مانده است. همچنین نام این خاندان یادآور شاعران و نویسندگانی نظیر رکن صائن هروی، مولانا نظامالدین عبیدالله زاکانی، خواجوی کرمانی، عمادالدین فقیه کرمانی، علاء قزوینی، جلال طبیب شیرازی، شرفالدین رامی و بهویژه حافظ شیرازی است و عمدۀ توجه ادیبان روزگار کنونی به این خاندان، نتیجۀ همین است. | دورۀ کوتاه آل مظفر از دورههای عالی هنر و ادب در تاریخ ایرانزمین است. از آثار معماری این دوره در اصفهان امامزاده اسماعیل و مقبرۀ باباقاسم و صفۀ عمر در مسجد جامع یا کاشیکاریهای زیبای آن برجای مانده است. همچنین نام این خاندان یادآور شاعران و نویسندگانی نظیر رکن صائن هروی، مولانا نظامالدین عبیدالله زاکانی، خواجوی کرمانی، عمادالدین فقیه کرمانی، علاء قزوینی، جلال طبیب شیرازی، شرفالدین رامی و بهویژه حافظ شیرازی است و عمدۀ توجه ادیبان روزگار کنونی به این خاندان، نتیجۀ همین است. | ||