۱۴۴٬۸۲۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURدیوان علامه حاج ملا اسمعیل فدائی کزازیJ1.jpg | عنوان = دیوان علامه حاج ملا اسمعیل فدائی کزازی | عنوانهای دیگر = کلیات دیوان فدائی |پدیدآورندگان | پدیدآوران = فدائی کزازی، اسمعیل (نویسنده) فدائی عراقی، غلامرضا (مح...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''دیوان علامه حاج ملا اسمعیل فدائی کزازی''' تألیف اسمعیل فدائی کزازی (۱۱۸۴-۱۲۶۲ق)، به تصحیح غلامرضا فدائی؛ این دیوان دربرگیرندۀ اشعار عالم بزرگ قرن سیزدهم هجری است که با وجود داشتن آثار فراوان در حوزههای کلام، اصول فقه، رجال و تاریخ، دارای مجموعهای وسیع و غنی از اشعار نغز و بدیع به زبان فارسی و عربی است. دیوان وی شامل غزل، قصیده، مثنوی، ترکیببند، ترجیعبند، رباعی و مراثی اهل بیت (ع) میباشد و با بیش از پانزده هزار بیت شعر در سبکهای مختلف، از غنای ادبی قابل توجهی برخوردار است. | '''دیوان علامه حاج ملا اسمعیل فدائی کزازی''' تألیف اسمعیل فدائی کزازی (۱۱۸۴-۱۲۶۲ق)، به تصحیح غلامرضا فدائی؛ این دیوان دربرگیرندۀ اشعار عالم بزرگ قرن سیزدهم هجری است که با وجود داشتن آثار فراوان در حوزههای کلام، اصول فقه، رجال و تاریخ، دارای مجموعهای وسیع و غنی از اشعار نغز و بدیع به زبان فارسی و عربی است. دیوان وی شامل غزل، قصیده، مثنوی، ترکیببند، ترجیعبند، رباعی و مراثی اهل بیت(ع) میباشد و با بیش از پانزده هزار بیت شعر در سبکهای مختلف، از غنای ادبی قابل توجهی برخوردار است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
فدائی کزازی تحصیلات خود را در زادگاهش آغاز کرد و سپس برای تکمیل تحصیلات به حوزههای علمیه بروجرد، اصفهان و همدان رفت. از اساتید برجستهای که وی از آنها بهره برد میتوان به سید محمد مجاهد، میرسیدعلی طباطبائی، میرزا ابوالقاسم قمی، شیخ موسی نجفی و ملارضا استرابادی اشاره کرد. | فدائی کزازی تحصیلات خود را در زادگاهش آغاز کرد و سپس برای تکمیل تحصیلات به حوزههای علمیه بروجرد، اصفهان و همدان رفت. از اساتید برجستهای که وی از آنها بهره برد میتوان به سید محمد مجاهد، میرسیدعلی طباطبائی، میرزا ابوالقاسم قمی، شیخ موسی نجفی و ملارضا استرابادی اشاره کرد. | ||
این دیوان که افزون بر پانزده هزار بیت شعر را در بر میگیرد، در قالبهای مختلف شعری از جمله مثنوی، قصیده، غزل، ترجیعبند و ترکیببند سروده شده است. مثنویات او بیشتر در مناجات، مدح و مراثی اهل بیت (ع) است و نوحهها نیز بخش قابل توجهی از سرودههای وی را تشکیل میدهند. | این دیوان که افزون بر پانزده هزار بیت شعر را در بر میگیرد، در قالبهای مختلف شعری از جمله مثنوی، قصیده، غزل، ترجیعبند و ترکیببند سروده شده است. مثنویات او بیشتر در مناجات، مدح و مراثی اهل بیت(ع) است و نوحهها نیز بخش قابل توجهی از سرودههای وی را تشکیل میدهند. | ||
ویژگی بارز شعر فدائی، استفاده فراوان از حوادث تاریخی و داستانهای قرآن است که به صورت صریح یا تلمیح در اشعارش نمود یافته است. تخلص او «فدائی» در تمامی اشعارش دیده میشود. نصیحت و موعظه از دیگر ویژگیهای برجسته اشعار اوست و کمتر شعری را میتوان یافت که خالی از پند و اندرز باشد. | ویژگی بارز شعر فدائی، استفاده فراوان از حوادث تاریخی و داستانهای قرآن است که به صورت صریح یا تلمیح در اشعارش نمود یافته است. تخلص او «فدائی» در تمامی اشعارش دیده میشود. نصیحت و موعظه از دیگر ویژگیهای برجسته اشعار اوست و کمتر شعری را میتوان یافت که خالی از پند و اندرز باشد. | ||