ادیب نیشابوری، محمدتقی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'تالیف' به 'تألیف'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'تالیف' به 'تألیف')
 
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{کاربردهای دیگر|ادیب نیشابوری (ابهام‌زدایی)}}
{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
| عنوان = محمدتقی ادیب نیشابوری
| عنوان = محمدتقی ادیب نیشابوری
خط ۲۲: خط ۲۳:
| دین = اسلام
| دین = اسلام
| مذهب = شیعه
| مذهب = شیعه
| پیشه = تدریس، تالیف، شاعری
| پیشه = تدریس، تألیف، شاعری
| درجه علمی =  
| درجه علمی =  
| دانشگاه = دانشکده معقول و منقول
| دانشگاه = دانشکده معقول و منقول
خط ۴۱: خط ۴۲:
}}
}}


'''محمدتقی ادیب نیشابوری''' (۱۳۱۲-۱۳۹۶ق) مشهور به ادیب ثانی و ادیب دوم، از دانشمندان علوم اسلامی معاصر و شاعر فارسی‌زبان بود. او متخصص ادبیات عربی بود و در رشته‌های ادبیات فارسی، منطق، فلسفه، ریاضیات، اصول، فقه، رجال، حدیث، تفسیر، طب قدیم، نجوم تحصیل کرده بود. او شاگرد عبدالجواد ادیب نیشابوری (ادیب اول) بود و نزدیک به شصت سال به تدریس پرداخت و شاگردان بسیاری تربیت کرد.
'''محمدتقی ادیب نیشابوری''' (۱۳۱۲-۱۳۹۶ق) مشهور به ادیب ثانی و ادیب دوم، از دانشمندان علوم اسلامی معاصر و شاعر فارسی‌زبان بود. او متخصص ادبیات عربی بود و در رشته‌های ادبیات فارسی، منطق، فلسفه، ریاضیات، اصول، فقه، رجال، حدیث، تفسیر، طب قدیم، نجوم تحصیل کرده بود. او شاگرد [[ادیب‌ نیشابوری‌، عبدالجواد|عبدالجواد ادیب نیشابوری]] (ادیب اول) بود و نزدیک به شصت سال به تدریس پرداخت و شاگردان بسیاری تربیت کرد.


==ولادت==
==ولادت==
خط ۵۰: خط ۵۱:


==فعالیت‌ها==
==فعالیت‌ها==
ادیب نیشابوری از ۲۵ سالگی شروع به تدریس کرد و حدود شصت سال به این کار اشتغال داشت. او در مدارس مختلف از جمله مدرسه خیراتخان، سلیمانیه، میرزا جعفر، مسجد ترک‌ها، مسجد گوهرشاد و همچنین در آرامگاه شیخ بهایی به تدریس پرداخت. در سال ۱۳۴۱ خورشیدی با پیشنهاد سید جلال‌الدین تهرانی، عنوان مدرسی آستان قدس را پذیرفت. متون تدریس شده توسط وی شامل سیوطی، مغنی، شرح مطول، شرح نظام، حاشیه ملاعبدالله، معالم، مقامات حریری و عروض و قافیه بود.
ادیب نیشابوری از ۲۵ سالگی شروع به تدریس کرد و حدود شصت سال به این کار اشتغال داشت. او در مدارس مختلف از جمله مدرسه خیراتخان، سلیمانیه، میرزا جعفر، مسجد ترک‌ها، مسجد گوهرشاد و همچنین در آرامگاه شیخ بهایی به تدریس پرداخت. در سال ۱۳۴۱ خورشیدی با پیشنهاد سید جلال‌الدین تهرانی، عنوان مدرسی آستان قدس را پذیرفت. متون تدریس شده توسط وی شامل [[البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك|سیوطی]]، [[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنی]]، شرح مطول، شرح نظام، [[الحاشية علی تهذيب المنطق للتفتازاني|حاشیه ملاعبدالله]]، [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]]، [[مقامات حریری]] و عروض و قافیه بود.


==وفات==
==وفات==
خط ۹۰: خط ۹۱:


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1404]]
[[رده:مؤلفین-آبان]]
[[رده:مؤلفین-آبان]]