۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
زبانآموزی و شعر: تحلیل ساختار و محتوای شعر (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۰۱
، ۲۷ اکتبربدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''زبانآموزی و شعر: تحلیل ساختار و محتوای شعر''' تألیف فریدون اکبری شلدره و منوچهر | '''زبانآموزی و شعر: تحلیل ساختار و محتوای شعر''' تألیف [[اکبری شلدره، فریدون|فریدون اکبری شلدره]] و [[علیپور، منوچهر|منوچهر علیپور]]، پژوهشگران حوزه زبانآموزی و ادبیات؛ کتابی است که با نگاهی تازه به شعر، آن را از دیدگاه زبانآموزی میسنجد و هم برای شاعران و نویسندگان کودکنویس و هم برای پژوهندگان حوزه زبانآموزی و نیز استادان و دانشجویان این قلمرو سخنی دارد. این اثر با بررسی نقش شعر در فرایند زبانآموزی کودکان و تحلیل ساختار و محتوای شعرهای کودکانه، پلی میان جهان کودکان و دنیای زبان میسازد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب «زبانآموزی و شعر: تحلیل ساختار و محتوای شعر» اثر فریدون اکبری شلدره و منوچهر | کتاب «زبانآموزی و شعر: تحلیل ساختار و محتوای شعر» اثر [[اکبری شلدره، فریدون|فریدون اکبری شلدره]] و [[علیپور، منوچهر|منوچهر علیپور]]، پژوهشی نوآورانه در زمینۀ نقش شعر در فرایند زبانآموزی کودکان است. این کتاب با نگاهی تازه به شعر، آن را از منظر زبانآموزی مورد بررسی قرار داده و برای شاعران، نویسندگان کودک، پژوهشگران حوزه زبانآموزی و استادان و دانشجویان این رشته منبعی ارزشمند محسوب میشود. | ||
در پارۀ نخست کتاب که به کلیات اختصاص دارد، نویسندگان به مسئلۀ زبان و جهان خیالخیز کودکان و اصول و مبانی رشد و مراحل آموزش و یادگیری پرداختهاند. در این بخش با بهرهگیری از منابع گوناگون از منظر روانشناسی و شناخت فرایندهای ذهنی، به شرح یادگیری کودک و زبانآموزی پرداخته شده و مهارتهای زبانی، موضوع خوانش و سواد خوانداری و نقش شعر در آموزش و یادگیری بررسی شده است. نویسندگان زبان فارسی را به عنوان بنیادیترین بنای فرهنگی ایرانیان معرفی میکنند که رخسار پرفروغ و تبارنامۀ رخشان ایرانیان را بر پیشانی خود دارد. | در پارۀ نخست کتاب که به کلیات اختصاص دارد، نویسندگان به مسئلۀ زبان و جهان خیالخیز کودکان و اصول و مبانی رشد و مراحل آموزش و یادگیری پرداختهاند. در این بخش با بهرهگیری از منابع گوناگون از منظر روانشناسی و شناخت فرایندهای ذهنی، به شرح یادگیری کودک و زبانآموزی پرداخته شده و مهارتهای زبانی، موضوع خوانش و سواد خوانداری و نقش شعر در آموزش و یادگیری بررسی شده است. نویسندگان زبان فارسی را به عنوان بنیادیترین بنای فرهنگی ایرانیان معرفی میکنند که رخسار پرفروغ و تبارنامۀ رخشان ایرانیان را بر پیشانی خود دارد. | ||