زمانی، مصطفی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مصطفی زمانی''' (۱۳۱۳-۱۳۶۹ش)، نویسنده، محقق، مترجم و ناشر پرکاری بود که در نجف‌آباد به دنیا آمد و برای تحصیل علوم دینی به قم مهاجرت کرد. وی از شاگردان برجسته امام خمینی(ره) و از مبارزان دوران پهلوی بود که با تألیف و ترجمه آثار متعدد اسلامی، به ویژه در حوزه معارف دینی و مسائل جوانان، نقش مؤثری در آگاهی‌بخشى و روشنگری جامعه ایفا کرد. وی مؤسس انتشارات پیام اسلام بود و به دلیل فعالیت‌های انقلابی، یک سال را در زندان گذراند.

دروس ابتدایی را در زادگاهش به پایان رساند و سپس به مدت دو سال، مقدمات علوم حوزوی را در نجف‌آباد نزد اساتیدی همچون شیخ ابراهیم ریاضی فراگرفت. برای ادامه تحصیل به قم هجرت نمود و دروس سطح را نزد اساتیدی چون حسین نوری همدانی، محمدتقی ستوده، مصطفی اعتمادی، میرزا علی مشکینی، سید محمد محقق داماد و سید مرتضی پسندیده آموخت. وی سپس در درس خارج فقه و اصول [[بروجردی، سید حسین|بروجردى]] به مدت دو سال و در درس خارج امام خمینی به مدت هشت سال شرکت کرد و موفق به تقریر درس خارج فقه مکاسب امام خمینی شد.

مصطفی زمانی از همان آغاز نهضت امام خمینی(ره) به مبارزه سیاسی و فرهنگی روی آورد. او با سخنرانی در شهرهای مختلف از جمله آبادان و خمین، به روشنگری پرداخت و نامه‌های سرگشاده متعددی را در حمایت از نهضت امام و اعتراض به حکومت پهلوی امضا کرد. وی در سال ۱۳۴۹ش با همکاری محمد مفتح، سید محمد بهشتی و غلامحسین حقانی، انتشارات پیام اسلام را در قم تأسیس کرد که میلیون‌ها نسخه کتاب در زمینه معارف اسلامی منتشر نمود. همچنین در سال ۱۳۵۳ش به منظور توجه به حقوق زن در اسلام، هیئت تحریریه انتشارات الزهراء را بنیان نهاد. به دلیل تألیف کتاب‌هایی با محتوای انقلابی، از جمله «شیعه و زمامداران خودسر»، یک سال به زندان محکوم شد. وی در طول عمر پربار خود، حدود ۷۰ اثر تألیفی و ترجمه از خود به جای گذاشت که بسیاری از آنها بارها تجدید چاپ شده‌اند.