۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن عبرى' به 'ابن عبرى ') |
جز (جایگزینی متن - ']] ،' به ']]،') |
||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
دولت نهم اين اثر كه مربوط به اعراب مىباشد، مفصلترين بخش كتاب است. از دلايل مفصلتر بودن دوران اعراب، مىتواند نزديكى عصر و حكومت اعراب به عصر مؤلف و وجود منابع بيشتر در اين زمينه و محل اقامت مؤلف در نواحى حكومتى اعراب باشد. كوتاهترين بخش كتاب نيز دولت چهارم؛ يعنى دولتى كه از پادشاهان بنى اسرائيل به پادشاهان كلدانى رسيده است، مىباشد <ref>ر.ك: همان</ref>. | دولت نهم اين اثر كه مربوط به اعراب مىباشد، مفصلترين بخش كتاب است. از دلايل مفصلتر بودن دوران اعراب، مىتواند نزديكى عصر و حكومت اعراب به عصر مؤلف و وجود منابع بيشتر در اين زمينه و محل اقامت مؤلف در نواحى حكومتى اعراب باشد. كوتاهترين بخش كتاب نيز دولت چهارم؛ يعنى دولتى كه از پادشاهان بنى اسرائيل به پادشاهان كلدانى رسيده است، مىباشد <ref>ر.ك: همان</ref>. | ||
يكى از منابع عمده تاريخ اسلامى مورد استفاده [[ابن عبری، غریغوریوس بن هارون|ابن عبرى]] ، «الكامل في التاريخ» [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] بوده؛ گرچه وى با منابع ديگر، بهويژه منابع سلجوقى، آشنا بوده است. وى تاريخ خوارزمشاهيان، اسماعيليان و مغولان را از تاريخ جهانگشاى خلاصه كرده و در شرح حوادث روزگار خود، خاصه آنچه به بين النهرين و سوريه مربوط مىشود، مطالب تازهاى آورده است. در خصوص تاريخ علوم، مطالب كتاب بيشتر مبتنى بر «تاريخ الحكماء» ابن قفطى است <ref>ر.ك: همان</ref>. | يكى از منابع عمده تاريخ اسلامى مورد استفاده [[ابن عبری، غریغوریوس بن هارون|ابن عبرى]]، «الكامل في التاريخ» [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] بوده؛ گرچه وى با منابع ديگر، بهويژه منابع سلجوقى، آشنا بوده است. وى تاريخ خوارزمشاهيان، اسماعيليان و مغولان را از تاريخ جهانگشاى خلاصه كرده و در شرح حوادث روزگار خود، خاصه آنچه به بين النهرين و سوريه مربوط مىشود، مطالب تازهاى آورده است. در خصوص تاريخ علوم، مطالب كتاب بيشتر مبتنى بر «تاريخ الحكماء» ابن قفطى است <ref>ر.ك: همان</ref>. | ||
نثر كتاب سنگين است و مكلف و جاىجاى آن، نثر فنى به چشم مىخورد و لغات پارسى و عربى، درآميختهاند <ref>رك: مظفرزاده، زهرا، 1392</ref>. | نثر كتاب سنگين است و مكلف و جاىجاى آن، نثر فنى به چشم مىخورد و لغات پارسى و عربى، درآميختهاند <ref>رك: مظفرزاده، زهرا، 1392</ref>. |
ویرایش