ابن عربی، محمد بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷۲: خط ۷۲:


==اساتید ابن عربى==
==اساتید ابن عربى==
اساتید ابن عربی را می‌توان به چند دسته تقسیم کرد که هر کدام در شکل‌گیری شخصیت علمی و عرفانی او نقش بسزایی داشتند:


«ابوجعفر عرینى» اولین استاد محیى‌الدّین مى‌باشد، عرینى شیخى بود که نوشتن و خواندن نمى‌دانست ولى در تکامل معنوى در سطحى عالى بود، البته ابن عربى قبل از او در هنگامه‌ى طفولیّت،«[[ابن رشد، محمد بن احمد|ابن رشد]]» را ملاقات مى‌کند و او هم از دیدار ابن عربى بسیار خرسند مى‌شود.
===اساتید علوم رسمی (قرائت، حدیث، فقه)===


در کتاب [[ابن عربی بزرگ عالم عرفان نظری]] نوشته‌ی استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] در صفحات 44 تا 56 از اساتید و مشایخ ابن عربی یاد می‌کند و کسانی چون: [[ابوالعباس عرینی]]، [[ابومدین مغربی، شعیب بن حسین|ابومدین غوث تلمسانی]] و [[فاطمه قرطبی]] را یاد می‌کند و از هر کدام از این اساتید در کتاب [[الفتوحات المکیة (عثمان یحیی)|الفتوحات المکیة]] بارها یاد کرده و در شأن و مقامشان نکته‌ها گفته و از اقوالشان نیز سخنانی را آورده است.
۱. استادان قرائت قرآن:
- ابوبکر محمد بن خلف بن صافی لخمی: ابن عربی در سال ۵۷۸ق در اشبیلیه نزد او علم قرائت و کتاب "الکافی" در قرائات هفتگانه را آموخت.


آن چنان که خود محیى‌الدّین در رسالةالقدس بر شمرده، او از محضر پنجاه و پنج شیخ از جمله؛یوسف الگومى، صالح عدوى و دیگران بهره برده و در نزد عارفانى بزرگ حضور داشته است.آورده‌اند که همسر ابن عربى(مریم محمد بن عبدون) نیز سلوک عرفانى داشته و هم مشرب شوى خویش بوده و گویا تعاملاتى با یکدیگر داشته‌اند.از آنجا که شمار شیوخ و اساتید ابن عربى در این پژوهش موجب اطاله‌ى گفتار شود، تنها به پاره‌اى از اساتید ابن عربى در سه رشته اشاره مى‌کنیم:
- ابوالقاسم عبدالرحمن بن غالب شراط: از دیگر استادان قرائت او بود.


#علم قرائت
۲.استادان حدیث:
#:ابوبکر محمد بن خلف بن صافى لخمى/ابوعبداللّه محمد بن شریح رعینى/ ابوالقاسم عبدالرحمن بن غالب شراط.
- ابومحمد عبدالحق بن محمد ازدی: ابن عربی حدیث و تمام نوشته‌های او را در این علم فراگرفت.
#دانش حدیث  
#:ابومحمد عبدالحق بن محمد بن عبدالرحمن بن عبداللّه ازدى/عبدالصمد بن محمد بن ابى‌الفضل حرستانى/یونس بن یحیى بن ابى‌الحسن عباسى هاشمى.
#عرفان و تصوف
#:عبدالوهاب بن على بن سکینه/محمد [[بکری، عبدالله بن عبدالعزیز|بکرى]].  


شایان ذکر است ابن عربى از محدث و تاریخ نگار مشهور [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]](صاحب [[تاریخ مدینة دمشق |تاریخ دمشق]])، و [[ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک|ابن بشکوال]]، و ابوالفرج عبدالرحمن ابن جوزى و تنى چند، اجازه نامه‌هاى عام و خاص داشته است.
- عبدالصمد بن محمد حرستانی: نزد او صحیح مسلم را خواند و اجازه عامه دریافت کرد.
 
- یونس بن یحیی عباسی هاشمی: صحیح بخاری و بسیاری کتب حدیث دیگر را به ابن عربی آموخت.
 
===اساتید عرفان و تصوف===
 
۱. ابوجعفر عرینی:
- اولین استاد عرفانی ابن عربی بود.
- اگرچه نوشتن و خواندن نمی‌دانست، اما در تکامل معنوی در سطحی عالی قرار داشت.
 
۲. ابوالعباس عرینی:
 
- از مشایخ بزرگ عرفانی ابن عربی
 
- ابن عربی بارها در الفتوحات المکیة از او یاد کرده است
 
۳. ابومدین مغربی (شعیب بن حسین):
 
- از بزرگترین مشایخ تصوف در مغرب اسلامی
 
- ابن عربی تحت تأثیر عمیق آموزه‌های او قرار گرفت
 
۴. یوسف الگومی:
 
- از مشایخ برجسته‌ای که ابن عربی در رسالةالقدس از او نام برده است
 
۵. صالح عدوی:
 
- از دیگر استادان عرفانی ابن عربی
 
۶. محمد بکری:
 
- از مشایخ تصوف که ابن عربی از محضر او بهره برد
 
===دیدارهای مهم===
 
ابن رشد:
 
- ابن عربی در دوران کودکی با ابن رشد ملاقات کرد
 
- این دیدار زمانی اتفاق افتاد که پدر ابن عربی، ابن رشد را به خانه دعوت کرده بود
 
- ابن رشد از این دیدار بسیار خرسند شد و پیش‌بینی کرد که ابن عربی به مقامات بالایی دست خواهد یافت
 
فاطمه قرطبی:
 
- از زنان عارفه بزرگی که ابن عربی از محضر او بهره برد
 
- در الفتوحات المکیة از مقامات معنوی او یاد کرده است
 
===ویژگی‌های آموزشی===
 
ابن عربی در رسالةالقدس از ۵۵ شیخ نام برده که از محضر آنها بهره برده است. او همچنین:
 
- از محدثان بزرگی چون ابن عساکر (صاحب تاریخ دمشق) و ابن بشکوال اجازه روایت دریافت کرد
 
- از ابوالفرج ابن جوزی اجازه‌نامه‌های عام و خاص داشت
 
- همسرش مریم بنت محمد بن عبدون نیز سلوک عارفانه داشت و با او تعاملات معنوی داشت


==وفات==
==وفات==