پرش به محتوا

صفایی حائری، علی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">
{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
[[پرونده:NUR04441.jpg|بندانگشتی|صفایی حائری، علی]]
| عنوان = علی صفایی حائری
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| تصویر = NUR04441.jpg
|-
| اندازه تصویر =
! نام!! data-type="authorName" |صفایی حائری، علی
| توضیح تصویر = صفایی حائری، علی
|-
| نام کامل = علی صفایی حائری
|نام‌های دیگر
| نام‌های دیگر = صاد، علی - صاد، عین - عین‌ - صاد
| data-type="authorOtherNames" | ص‍اد، ع‍ل‍ی
| لقب = عین صاد
| تخلص =
| نسب =
| نام پدر = حاج شیخ عباس صفایی حائری
| ولادت = 1330ش
| محل تولد = قم
| کشور تولد = ایران
| محل زندگی = قم
| رحلت = 1378ش / 1420ق
| شهادت =
| مدفن = گلزار شهدای علی بن جعفر(ع)، قم
| طول عمر = 48 سال
| نام همسر =
| فرزندان = محمد (شهید)
| خویشاوندان = شیخ محمدعلی صفایی حائری (پدربزرگ)
| دین = اسلام
| مذهب = شیعه دوازده امامی
| پیشه = نویسنده، روحانی، اندیشمند
| درجه علمی = اجتهاد
| دانشگاه =
| علایق پژوهشی = تربیت، نظام‌های اسلامی، روش برداشت از قرآن و نهج‌البلاغه
| منصب =
| پس از =
| پیش از =
| اساتید = {{فهرست جعبه عمودی | [[اعتمادی، مصطفی]] | [[حسینی روحانی، مهدی]] | [[حائری، مرتضی]] | [[سبحانی تبریزی، جعفر]] | [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد]] | [[نوری همدانی، حسین]]}}
| مشایخ =
| معاصرین =
| شاگردان =
| اجازه اجتهاد از =
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[مسئولیت و سازندگی]] | [[روش برداشت از قرآن]] | [[روش برداشت از نهج‌البلاغه]] | [[روزهای فاطمه علیهاالسلام]] | [[تطهیر با جاری قرآن]] | [[رشد]] | [[صراط]]}}
| سبک نوشتاری =
| وبگاه =
| امضا =
| کد مؤلف = AUTHORCODE04441AUTHORCODE
}}


ص‍اد، ع‍ی‍ن
ع‍ی‍ن‌ - ص‍اد
|-
|نام پدر
| data-type="authorfatherName" |حاج شيخ عباس صفايى حائرى
|-
|متولد
| data-type="authorbirthDate" |1330ش
|-
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |قم
|-
|رحلت
| data-type="authorDeathDate" |1378ش یا 1420ق
|-
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |[[اعتمادی، مصطفی|اعتمادى]]
[[حسینی روحانی، مهدی|سيد مهدى روحانى]]
[[حائری، مرتضی|شيخ مرتضى حائرى]]
|-
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[‏آیه‌‏های سبز: داستان‌های تربیتی|‏]] [[روش برداشت از قرآن]]
[[روش برداشت از نهج‌البلاغه]]
[[روزهای فاطمه علیهاالسلام]]
[[تطهیر با جاری قرآن]]
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE04441AUTHORCODE
|}
</div>
{{کاربردهای دیگر|صفایی (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|صفایی (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|حائری (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|حائری (ابهام‌زدایی)}}


'''على صفايى حائرى''' (1330-1378ش)، معروف به (عين - صاد)، نویسنده، اندیشمند پر تلاش شیعه، نوه شيخ [[حائری قمی، محمدعلی|محمدعلى صفايى حائرى]]  
'''على صفايى حائرى''' (1330-1378ش)، معروف به «عین صاد»، روحانی، نویسنده و اندیشمند شیعه بود که بر نگرش نظام‌مند به آموزه‌های دینی تأکید داشت. وی نظام تربیتی را بر دیگر نظام‌های دینی مقدم می‌دانست و معتقد بود پیامبر با اِعمال روش تربیت اسلامی، فلسفه، عرفان، اخلاق و فقه اسلامی را در فکر و احساس و رفتار مؤمنان پرورش داده است. از وی آثار متعددی در زمینه‌های تربیتی، اجتماعی، اخلاقی و روش برداشت از قرآن و نهج‌البلاغه به جای مانده است. او نوه شيخ [[حائری قمی، محمدعلی|محمدعلى صفايى حائرى]] بود.


== ولادت ==
== ولادت ==
او فرزند مرحوم حاج شيخ عباس صفايى حائرى در شهر مقدس قم، در سال 1330 ديده به جهان گشود.
علی صفایی حائری فرزند مرحوم حاج شیخ عباس صفایی حائری و نوه شیخ محمدعلی صفایی حائری در سال 1330 هجری شمسی در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. پدربزرگش از علمای نجف و از شاگردان آخوند خراسانی بود که به دعوت عبدالکریم حائری یزدی، مؤسس حوزه علمیه قم، به این شهر هجرت نمود.


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
پس از سپرى نمودن دوران كودكى و با گذراندن دوره‌ى دبستان و اتمام كلاس ششم نظام قديم آن دوره، در سنّ سيزده سالگى شروع به تحصيل علوم دينى و حوزوى نمود.
وی پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و گذراندن کلاس ششم نظام قدیم، در سن سیزده سالگی تحصیل علوم دینی و حوزوی را آغاز نمود.


== اساتيد ==
== اساتيد ==
دروس سطح حوزه را در مدت زمان كوتاهى، شايد حدود سه سال به اتمام رسانيد و وارد درس خارج شد و از اساتيدى بهره جست كه عبارتند از:
دروس سطح حوزه را در مدت زمان كوتاهى، شايد حدود سه سال به اتمام رسانيد و وارد درس خارج شد و از اساتيدى بهره جست كه عبارتند از:


آقايان حجج اسلام و آيات بزرگوار [[بنی‌فضل، مرتضی|بنى فضل]]، سيد محسن حسابه‌اى، [[اعتمادی، مصطفی|اعتمادى]]، فاضل هرندى و آميرزا ابوالفضل موسوى تبريزى و شهيد محراب آيت‌اللَّه مدنى، [[حسینی روحانی، مهدی|سيد مهدى روحانى]] و [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله سبحانى]]، شيخ نصرت اللَّه بناروانى و فاضل قفقازى، [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل]] و ستوده و [[نوری همدانی، حسین|حسين نورى همدانی]]، [[حائری، مرتضی|شيخ مرتضى حائرى]] و محقق داماد و پدر بزرگوارشان.
آقايان حجج اسلام و آيات بزرگوار [[بنی‌فضل، مرتضی|بنى فضل]]، سيد محسن حسابه‌اى، [[اعتمادی، مصطفی|اعتمادى]]، فاضل هرندى و آميرزا ابوالفضل موسوى تبريزى و شهيد محراب آيت‌اللَّه مدنى، [[حسینی روحانی، مهدی|سيد مهدى روحانى]] و [[سبحانی تبریزی، جعفر|آیت‌الله سبحانى]]، شيخ نصرت اللَّه بناروانى و فاضل قفقازى، [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل]] و ستوده و [[نوری همدانی، حسین|حسين نورى همدانی]]، [[حائری، مرتضی|شيخ مرتضى حائرى]] و محقق داماد و پدر بزرگوارشان.


ايشان هم‌زمان با شروع دروس حوزوى به مطالعه‌ى سريع و دقيق و وسيع ادبيات معاصر و داستان‌نويسان ايرانى روى آورد:
==فعالیت‌ها==
صفایی حائری همزمان با تحصیلات حوزوی، به مطالعه گسترده در زمینه ادبیات معاصر ایران و جهان پرداخت. او در سنین نوجوانی با آثار نویسندگانی چون صادق هدایت و فرانتس کافکا آشنا شد و به تحلیل مکاتب فکری مختلف غربی و شرقی پرداخت. اولین نوشته تحلیلی خود با عنوان «مسئولیت و سازندگی» را در حدود هجده سالگی با امضای مستعار «عین صاد» منتشر کرد که بعدها به کتاب تبدیل شد.


خود چنين می‌گوید: «شايد سيزده ساله بودم كه داستان‌هاى صادق هدايت را تمام كردم. داستان‌هايى كه درد و رنج انسان را مشخص مى‌ساخت و پوچى و بن‌بست او را نشان مى‌داد».
وی در بهمن‌ماه سال 1362 به عنوان مبلغ از طرف حوزه علمیه قم عازم جبهه‌های جنگ شد. فرزند بزرگش محمد در جبهه به شهادت رسید. صفایی حائری با هنرمندان بسیاری در ارتباط بود و اندیشه‌هایش از میانه دهه 1380 شمسی مورد اقبال بیشتری قرار گرفت.


پس از آشنايى با ادبيات كودكان در سطح مجله‌هاى كودك آن روزگار و دستيابى به ادبيات نوجوان در سطح وسيع، حدود سن چهارده سالگى بود كه به تاريخ ادبيات ايران و عرب و ژاپن و چين و يونان و اسپانيا و آفريقا و آمريكاى لاتين و كشورهاى غربى روى آورد و با نمونه‌هايى از شاهکارهاى ادبى در هر دوره آشنا گشت.
==وفات==


در همين دوره بود كه با حرف‌هاى فرانتس كافكا و صادق هدايت و تحليل‌هاى پوچ‌گراى غربى و آمريكاى لاتينى و طرح‌هاى نواگزيستانسيا ليستى و مارکسیستى و تلفيقى از اين همه آشنا شد و اين‌ها را از زبان ادبيات مى‌شنيد و جواب مى‌گفت.
علی صفایی حائری سرانجام در سحرگاه روز سه‌شنبه 22 تیرماه 1378 شمسی (29 ربیع‌الاول 1420 قمری) در مسیر زیارت حضرت علی بن موسی الرضا(ع) و در اثر سانحه تصادف درگذشت. پیکر وی پس از تشییع در حرم حضرت معصومه(س) و اقامه نماز میت توسط  [[روحانی، سید مهدی|سید مهدی روحانی]]، در گلزار شهدای علی بن جعفر(ع) قم، نزدیک قبر فرزند شهیدش به خاک سپرده شد.
 
مطالعه‌ى اين همه و بيش از دويست هزار صفحه ادبيات، آن هم در مدت زمان كوتاهى، بيشتر از آن جهت برایش ضرورى بود كه احساس مى‌كرد دانشمندان و اديبان شرق و غرب، ذهن انسان گرفتار جنگ و سرگشته‌ى ماشين و سرعت را با ادبيات تغذيه مى‌كنند و اساس نفى خدا، نفى مذهب و نفى رسالت و معاد و وحى، در ميان طنزها و تمسخرها و يا تجزيه و تحليل‌هايى از درد و رنج در انسان و ظلم و ستم در جامعه و تفاوت و تبعيض در آفرينش، ريخته مى‌شود.
 
ايشان در بهمن‌ماه سال 62 به‌عنوان مبلغ از طرف حوزه‌ى علميه‌ى قم عازم جبهه‌هاى جنگ شد كه از اوائل بلوغ اين كشش و اين عشق و احساس به مرگ و شهادت را در خود احساس مى‌كرد و اين عشق و احساس ريشه در تنگى دنيا و حالت‌هايى داشت كه از پدر خويش نسبت به مرگ مشاهده مى‌كرد.
 
بارها شنيده بوديم كه مى‌گفت: مَثَل من مَثَل مسافرى است كه حتى بار و ساكش را زمين نگذاشته و هر لحظه آماده‌ى رفتن و حركت است. فرزند بزرگش، محمد در اين ميان زودتر از پدر خود در جبهه‌هاى جنگ رفتن را تجربه كرد و به شهادت رسيد.
 
==وفات==
سر انجام ايشان در مسیر زيارت [[امام رضا(ع)|حضرت على بن موسى الرضا(ع)]] با وقوع سانحه‌اى در سحرگاه بيست و دوم تيرماه 1378 برابر با  29 ربيع الاول 1420ق درگذشت، [[روحانی، سید مهدی|سید مهدی روحانی]] در قم بر او نماز میت اقامه کرد و پس از آن، در گلزار شهدای علی بن جعفر(ع)، نزدیک قبر فرزند شهیدش دفن شد.


== آثار ==
== آثار ==
خط ۱۲۰: خط ۱۰۹:
==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==