۱۴۵٬۰۰۳
ویرایش
القول المتين في تشيع الشيخ الأكبر محيالدين ابن العربي: تفاوت میان نسخهها
القول المتين في تشيع الشيخ الأكبر محيالدين ابن العربي (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۰۹
، ۱۲ اکتبرجایگزینی متن - 'قاضی تبریزی، سید علی' به 'قاضی طباطبایی تبریزی، سید علی'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'آشتیانی، جلالالدین' به 'آشتیانی، سید جلالالدین') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'قاضی تبریزی، سید علی' به 'قاضی طباطبایی تبریزی، سید علی') |
||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
نویسنده با نقل مطالبى از انديشوران مذكور، مانند اين مطلب از [[نصر، سید حسین|دكتر سيد حسين نصر]]: «محىالدين از لحاظ شريعت، سُنى شناخته شده است، ولى كتابى درباره دوازده امام نوشته است كه عرفاى شيعه به آن كمال توجه را دارند و در فتوحات (فصل 366) از مهدى و شرايط بازگشت وى بهصورتى سخن گفته كه با منابع شيعه مطابقت دارد».<ref>سه حكيم مسلمان، ص213</ref>، كوشيده است كه ارتباط مذهبى محىالدين با تشيع و گرايش او به شیعیان را تأييد و تثبيت كند. | نویسنده با نقل مطالبى از انديشوران مذكور، مانند اين مطلب از [[نصر، سید حسین|دكتر سيد حسين نصر]]: «محىالدين از لحاظ شريعت، سُنى شناخته شده است، ولى كتابى درباره دوازده امام نوشته است كه عرفاى شيعه به آن كمال توجه را دارند و در فتوحات (فصل 366) از مهدى و شرايط بازگشت وى بهصورتى سخن گفته كه با منابع شيعه مطابقت دارد».<ref>سه حكيم مسلمان، ص213</ref>، كوشيده است كه ارتباط مذهبى محىالدين با تشيع و گرايش او به شیعیان را تأييد و تثبيت كند. | ||
همچنين، نویسنده مىگويد: «استادم [[حسینی طهرانی، محمدحسین|آيتالله سيد محمدحسين حسینى تهرانى]] از استادش سيد هاشم حداد نقل كرده است كه [[قاضی تبریزی، سید علی|آيتالله سيد على قاضى]]، از بزرگترين عارفان معاصر و استاد [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]]، اهتمام زيادى به محىالدين و كتاب فتوحات مكيه داشت و مىگفت كه [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] از كاملان بود و در فتوحات او شواهد و ادله گوناگونى وجود دارد كه او شيعه بوده است و در آن كتاب مطلب زيادى هست كه اصول قطعى اهل سنت را نقض مىكند. آيتالله قاضى معتقد بوده است كه محال است كسى به مرحله كمال برسد، ولى حقيقت ولايت را شهود نكرده باشد».<ref>همان، ج 2، ص214 - 215</ref> | همچنين، نویسنده مىگويد: «استادم [[حسینی طهرانی، محمدحسین|آيتالله سيد محمدحسين حسینى تهرانى]] از استادش سيد هاشم حداد نقل كرده است كه [[قاضی طباطبایی تبریزی، سید علی|آيتالله سيد على قاضى]]، از بزرگترين عارفان معاصر و استاد [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]]، اهتمام زيادى به محىالدين و كتاب فتوحات مكيه داشت و مىگفت كه [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] از كاملان بود و در فتوحات او شواهد و ادله گوناگونى وجود دارد كه او شيعه بوده است و در آن كتاب مطلب زيادى هست كه اصول قطعى اهل سنت را نقض مىكند. آيتالله قاضى معتقد بوده است كه محال است كسى به مرحله كمال برسد، ولى حقيقت ولايت را شهود نكرده باشد».<ref>همان، ج 2، ص214 - 215</ref> | ||
در فصل ششم، نویسنده، مدح و ثناى بيست نفر از دانشمندان مهم شيعى، مانند [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین|عبدالرزاق كاشانى]]، [[قاشی، حیدر بن علی|سيد حيدر آملى]]، آقا على مدرس تهرانى، [[صدر، سید صدرالدین|سيد صدرالدين صدر]]، شيخ محمدحسين [[تونی، عبدالله بن محمد|فاضل تونى]]، علامه [[طباطبایی، سید محمدحسین|سيد محمدحسين طباطبايى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]، استاد [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]]، [[آشتیانی، سید جلالالدین|سيد جلالالدين آشتيانى]] و استاد عبدالله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] را درباره [[ابن عربی، محمد بن علی|محىالدين بن عربى]] ذكر كرده است.<ref>همان، ج 2، ص299 - 499</ref> | در فصل ششم، نویسنده، مدح و ثناى بيست نفر از دانشمندان مهم شيعى، مانند [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین|عبدالرزاق كاشانى]]، [[قاشی، حیدر بن علی|سيد حيدر آملى]]، آقا على مدرس تهرانى، [[صدر، سید صدرالدین|سيد صدرالدين صدر]]، شيخ محمدحسين [[تونی، عبدالله بن محمد|فاضل تونى]]، علامه [[طباطبایی، سید محمدحسین|سيد محمدحسين طباطبايى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]، استاد [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]]، [[آشتیانی، سید جلالالدین|سيد جلالالدين آشتيانى]] و استاد عبدالله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] را درباره [[ابن عربی، محمد بن علی|محىالدين بن عربى]] ذكر كرده است.<ref>همان، ج 2، ص299 - 499</ref> | ||