لطایف الطوایف: تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب «لطایف الطوایف» اثر فخرالدین علی صفی، از آثار دلنشین و مشهور ادب فارسی است که دربردارندۀ مجموعه‌ای از لطایف و ظرافت‌ها می‌باشد. این کتاب نخستین و کهن‌ترین اثر در ادب فارسی است که با ساختاری عالمانه و منسجم، به طور ویژه به مسئلۀ «مزاح درست» پرداخته است. مؤلف ابتدا با بهره‌گیری از اخبار و احادیث، به بحث مزاح درست و استحباب آن توجه داشته و سپس مطایبات و اقوالی از پیامبر اکرم (ص) نقل نموده و در بابی دیگر نیز حکایاتی لطیف و نکاتی شریفه از ائمۀ معصومین (ع) آورده است.

کتاب در چهارده باب تنظیم شده است: باب اول به بیان استحباب مزاح و ذکر مطایبات پیامبر (ص) با صحابه در هشت فصل می‌پردازد. باب دوم به ذکر نکات شریفه و حکایات لطیفۀ ائمۀ معصومین (ع) در دوازده فصل اختصاص دارد. باب سوم شامل حکایات لطیفۀ ملوک و نکات ظریفۀ سلاطین در ده فصل است. باب چهارم به لطایف امرا و مقربان و ظرایف وزرا در شش فصل می‌پردازد.

از ارزش‌های اخلاقی و تربیتی این کتاب می‌توان به پرداختن منسجم به مسئلۀ مزاح و مطایبه از نگاه پیامبر (ص) و ائمۀ هدی (ع) اشاره کرد. همچنین حکایات و لطایف این کتاب غالباً بر محور مزاح درست بوده و افزون بر جنبۀ بهجت‌افزایی، میل به حکمت و تفکر و تعقل نیز در آنها دیده می‌شود.<ref>[https://literaturelib.com/books/1655 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>