زندگی‌نامه و خدمات علمی و فرهنگی دکتر محمود رفیعی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

==ساختار==

==گزارش کتاب==

در سال ۱۹۵۸ برای تحصیل در رشته پزشکی به دانشگاه ژنو در سوئیس رفت و از محضر استادان برجسته بین‌المللی بهره برد. پس از اخذ دکترای پزشکی، برای تخصص در رشته کودکان به انگلستان رفت و در بیمارستان کودکان گریت اورموند لندن و شفیلد به ادامه تحصیل پرداخت. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۵۱، به عنوان استادیار در مرکز طبی کودکان دکتر اهری دانشگاه تهران مشغول به کار شد و پس از سی سال خدمت در سال ۱۳۸۳ بازنشسته شد.

ویژگی برجسته دکتر رفیعی، چندبعدی بودن شخصیت اوست. او علاوه بر فعالیت در حوزه پزشکی و انتشار مقالات علمی، به عنوان مترجم، پژوهشگر و نویسنده نیز فعالیت داشته است. از جمله آثار منتشر شده به کوشش او می‌توان به دیوان لامع، زندگی و آثار نزاری، دیوان حکیم نزاری قهستانی، واژه‌نامه گویش بیرجند، بیرجندنامه، اسماعیلیان پس از مغول، و تاریخ قاینات اشاره کرد.

این کتاب همچنین حاوی زندگی‌نامه خودنوشت دکتر رفیعی، نوشته‌هایی از همسر و فرزند ایشان، و بخشی شامل اسناد و عکس‌های مربوط به زندگی و فعالیت‌های اوست. سال‌شمار دقیق زندگی و کارنامه علمی و فرهنگی دکتر رفیعی نیز در پایان کتاب ارائه شده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/2322 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>