۱۴۶٬۴۶۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
==فعالیتها== | ==فعالیتها== | ||
علی صدرایی خویی از پیشگامان نهضت فهرستنگاری در حوزه علمیه قم در دهه ۷۰ شمسی به شمار میرود. نقطه عطف ورود او به عرصه متون کهن، به سال ۱۳۶۲ و همزمان با تحصیل در مدرسه نمازی خوی بازمیگردد. در آن زمان، با مشاهده غنای کتابخانه این مدرسه که حاوی ۶۷۰ نسخه خطی بود، به صورت خودجهاد اقدام به فهرستنویسی این نسخهها نمود. این کار توجه مجله تخصصی «تراثنا» را جلب کرد و منجر به آشنایی و سپس همکاری نزدیک او با استاد سید عبدالعزیز طباطبایی شد. طباطبایی که خود از بنیانگذاران علمی مجله تراثنا بود، با مشاهده علاقه و استعداد صدرایی، وی را تحت حمایت و آموزش مستقیم خود قرار داد و حتی برای تکمیل فهرست نسخههای خطی خوی، شخصاً به این شهر سفر کرد. این همکاری حدود ده سال به طول انجامید و شالوده اصلی تخصص صدرایی در حوزه مخطوطات را تشکیل داد. | علی صدرایی خویی از پیشگامان نهضت فهرستنگاری در حوزه علمیه قم در دهه ۷۰ شمسی به شمار میرود. نقطه عطف ورود او به عرصه متون کهن، به سال ۱۳۶۲ و همزمان با تحصیل در مدرسه نمازی خوی بازمیگردد. در آن زمان، با مشاهده غنای کتابخانه این مدرسه که حاوی ۶۷۰ نسخه خطی بود، به صورت خودجهاد اقدام به فهرستنویسی این نسخهها نمود. این کار توجه مجله تخصصی «تراثنا» را جلب کرد و منجر به آشنایی و سپس همکاری نزدیک او با استاد [[طباطبایی، سید عبدالعزیز|سید عبدالعزیز طباطبایی]] شد. طباطبایی که خود از بنیانگذاران علمی مجله تراثنا بود، با مشاهده علاقه و استعداد صدرایی، وی را تحت حمایت و آموزش مستقیم خود قرار داد و حتی برای تکمیل فهرست نسخههای خطی خوی، شخصاً به این شهر سفر کرد. این همکاری حدود ده سال به طول انجامید و شالوده اصلی تخصص صدرایی در حوزه مخطوطات را تشکیل داد. | ||
وی سپس توسط استاد طباطبایی به سید محمود مرعشی (مدیر کتابخانه آیتالله مرعشی نجفی) و سید احمد حسینی اشکوری معرفی شد. آشنایی با اشکوری و بهرهگیری از نظم و دقت مثالزدنی او در فهرستنویسی، تاثیر عمیقی بر روش کاری صدرایی گذاشت تا جایی که او شیوه کاربرگهنویسی اشکوری را با اندکی تغییرات (مانند افزودن منبع در کتابشناسی) به عنوان الگوی اصلی خود انتخاب کرد. | وی سپس توسط استاد طباطبایی به [[مرعشی، سید محمود|سید محمود مرعشی]] (مدیر کتابخانه آیتالله مرعشی نجفی) و [[حسینی اشکوری، سید احمد|سید احمد حسینی اشکوری]] معرفی شد. آشنایی با اشکوری و بهرهگیری از نظم و دقت مثالزدنی او در فهرستنویسی، تاثیر عمیقی بر روش کاری صدرایی گذاشت تا جایی که او شیوه کاربرگهنویسی اشکوری را با اندکی تغییرات (مانند افزودن منبع در کتابشناسی) به عنوان الگوی اصلی خود انتخاب کرد. | ||
صدرایی خویی از سال ۱۳۷۰ به صورت رسمی فعالیت خود را در کتابخانه آیتالله مرعشی نجفی آغاز کرد. یکی از مهمترین پروژههای تحت مدیریت او، «فهرستنویسی نسخههای چاپی هند» تحت عنوان «میراث مشترک ایران و هند» بود که توسط آیتالله مرعشی به وی پیشنهاد شد. حاصل این پروژه عظیم، انتشار ۱۲ جلد فهرست تاکنون و آمادهسازی ۴ جلد دیگر است. همچنین وی به همراه همکارانش، موفق به فهرستنگاری نسخههای چاپ سنگی سه کتابخانه بزرگ ایران، شامل آستانه حضرت معصومه(س)، آستانه حضرت عبدالعظیم(ع) و کتابخانه مجلس شورای اسلامی شده است. | صدرایی خویی از سال ۱۳۷۰ به صورت رسمی فعالیت خود را در کتابخانه آیتالله مرعشی نجفی آغاز کرد. یکی از مهمترین پروژههای تحت مدیریت او، «فهرستنویسی نسخههای چاپی هند» تحت عنوان «میراث مشترک ایران و هند» بود که توسط آیتالله مرعشی به وی پیشنهاد شد. حاصل این پروژه عظیم، انتشار ۱۲ جلد فهرست تاکنون و آمادهسازی ۴ جلد دیگر است. همچنین وی به همراه همکارانش، موفق به فهرستنگاری نسخههای چاپ سنگی سه کتابخانه بزرگ ایران، شامل آستانه حضرت معصومه(س)، آستانه حضرت عبدالعظیم(ع) و کتابخانه مجلس شورای اسلامی شده است. | ||