نقش شیعه در گسترش علوم عقلی: تفاوت میان نسخه‌ها

*پژوهشگر معاصر، [[سید احمد غفاری قره‌باغ]] تأکید کرده است: نوشتار پيش‌رو، تلاشى از سوى گروهى از پژوهشگران متعهّد عرصه فلسفه اسلامى براى تبيين محقّقانه اين نكته است كه انديشمندان شيعى، نقش منحصربه‌فردى در تأسيس، تدوين و گسترش دانش عقلى فلسفه اسلامى داشته‌اند، و اين تأثير تا عصر حاضر ادامه يافته است. <ref> مقدمه عضو گروه علمی علوم عقلی، ص26- 27. </ref>

#«اهل‌بیت(ع) و حکمت اسلامی»: به بررسی ارتباط هدایت‌گرانه اهل بیت عصمت و طهارت(ع) با حکمت و فلسفه اسلامی می‌پردازد و برخی از آموزه‌های فلسفی مثل توحید و صفات الهی را در روایات شیعی تبیین می‌کند.

#«نقش حکمای شیعه در گسترش مباحث حکمت اسلامی»: بخشی از فعالیت‌های عقلی و فلسفی حکیمان شیعی از جمله [[سهروردی]] و [[طالقانی، محمدنعیم | ملا نعیما طالقانى]] را توضیح می‌دهد.

# دوم از ناحيه ظهور زيبايى‌هاى يك آموزه دينى و دسترسى به لايه‌هاى زيرين معارف دينى است كه از آن به محاسن كلام تعبير مى‌گردد. تبيين عقلانى راهى است براى آشكار كردن عمق و زيبايى يك آموزه و از اين طريق مى‌توان مردم را به حقايق دينى ترغيب نمود. اين مدعا به استناد روايتى از [[امام رضا عليه‌السلام]] توضيح داده شد كه در ضمن آن فرمود اگر مردم زيبايى‌هاى كلام ما را مى‌دانستند از ما پيروى مى‌كردند. در تاريخ اسلام انديشمندان شيعه پيشگامان تبيين عقلانى آموزه‌هاى دينى بوده‌اند و در سيره و آثار آن‌ها نمونه‌هاى فراوانى مى‌توان مشاهده نمود.... نمونه اين شبهات را در خصوص آموزه «توبه» و «شفاعت» مى‌توان ديد. تبيين [[طباطبایی، سید محمدحسین| علامه طباطبایى]] درباره اين دو آموزه مهم دينى تصويرى خردپذير از آن‌ها به‌دست داده است و با تبيين مذكور جايى براى اشكالات و ايرادات مطروحه مبنى بر نامعقول بودن اين دو آموزه دينى، باقى نمى‌ماند. <ref> متن کتاب، ص223- 224. </ref>

 

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]