شرح القصائد التسع المشهورات: تفاوت میان نسخه‌ها

فصل دوم: رویکردهای نحوی او، این بخش به مواضع نحوی ابن نحاس و رویکردهای روش‌شناختی او در بررسی مسائل نحوی می‌پردازد. در این فصل، دیدگاه‌های او درباره اختلافات مکاتب نحوی بصره و کوفه و چگونگی استفاده وی از اصطلاحات این مکاتب مورد بحث قرار می‌گیرد. او تحت ‌تأثیر زیادی از سیبویه بوده و در بسیاری موارد آرا او را ترجیح می‌داده است. این بخش شامل نمونه‌هایی است که در آنها ابن نحاس به ترجیح آرا بصریین، موافقت با کوفیین، یا ترکیب دیدگاه‌های هر دو مکتب پرداخته است<ref>همان، ص48- 31</ref>.

فصل چهارم: اهمیت شرح، در این فصل، اهمیت شرح ابن نحاس و رویکرد منحصربه‌فرد او در پرداختن به مسائل نحوی در معلقات برجسته می‌شود. توضیح داده شده است که چگونه او نکات پیچیده لغوی را روشن، واژگان غریب را تبیین و تفاسیر خود را با شواهدی از قرآن، حدیث و شعر جاهلی پشتیبانی می‌کند. همچنین به جوانب بلاغی مانند تشبیه، تمثیل، کنایه و استعاره اشاره شده و به ارجاعات عروضی و تاریخی نیز پرداخته می‌شود<ref>همان، ص94- 73</ref>.