۱۴۶٬۵۲۲
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '= ' به '=') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
در فرع دوم، به علم صوت و طبقات صوتی و موسیقی و چگونگی محافظت از حنجره و نیز مقامات و اطوار عزای حسینی مورد مطالعه قرار گرفته است.<ref>ر.ک: همان، ص31</ref> در این فصل در توضیح تفاوت مقام و طور چنین میخوانیم که مقامات گاه مشتمل بر فروع و شاخههایی هستند که طور نامیده میشود؛ به عنوان مثال طور دشت فرع مقام بیات و طور بحرانی فرع مقام رست است<ref>ر.ک: همان، ص36</ref> | در فرع دوم، به علم صوت و طبقات صوتی و موسیقی و چگونگی محافظت از حنجره و نیز مقامات و اطوار عزای حسینی مورد مطالعه قرار گرفته است.<ref>ر.ک: همان، ص31</ref> در این فصل در توضیح تفاوت مقام و طور چنین میخوانیم که مقامات گاه مشتمل بر فروع و شاخههایی هستند که طور نامیده میشود؛ به عنوان مثال طور دشت فرع مقام بیات و طور بحرانی فرع مقام رست است<ref>ر.ک: همان، ص36</ref> | ||
فصل سوم با طرح مباحثی پیرامون علوم و مصطلحات قرآنی و ذکر تفاوت تفسیر و تأویل آغاز شده است. | فصل سوم با طرح مباحثی پیرامون علوم و مصطلحات قرآنی و ذکر تفاوت تفسیر و تأویل آغاز شده است.نحوه تهیه سخنرانی به همراه ذکر نصایحی برای خطبا مبحث بعدی این کتاب است.<ref>ر.ک: همان، ص135</ref> در این قسمت 21 توصیه برای اهل منبر و خطابه ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص253-251</ref> | ||
رساله «النصائح الکافیة و المواعظ الشافیة لخطباء المنبر الحسینی» نوشته شیخ عباس مشتمل بر نوزده توصیه برای خطبا و مداحان اهلبیت(ع) است. اخلاص و اجتناب از ریا، صداقت، اجتناب از غنا، پرهیز از ترویج باطل و مدح فاسق و فاجر، پرهیز از تفسیر به رأی، پرهیز از فتوا اگر اهلیت فتوا دادن ندارد، از جمله این نصایح است<ref>ر.ک: همان، ص319-314</ref> | رساله «النصائح الکافیة و المواعظ الشافیة لخطباء المنبر الحسینی» نوشته شیخ عباس مشتمل بر نوزده توصیه برای خطبا و مداحان اهلبیت(ع) است. اخلاص و اجتناب از ریا، صداقت، اجتناب از غنا، پرهیز از ترویج باطل و مدح فاسق و فاجر، پرهیز از تفسیر به رأی، پرهیز از فتوا اگر اهلیت فتوا دادن ندارد، از جمله این نصایح است<ref>ر.ک: همان، ص319-314</ref> | ||