پرش به محتوا

اقتراح تعلیم ابتدایی یا تعلیم عالیه (مجلۀ آینده 1303 ـ 1305): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
جز (جایگزینی متن - ' ' به '')
خط ۳۱: خط ۳۱:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
نهاد «آموزش» در ایران از دیرباز دو رکن اساسی داشته است: یکی آموزش عملی در قالب روابط استاد ـ شاگردی و دیگر آموزش نظری خارج از روابط عملی و متمرکز در نهادهای آموزشی انفکاک‌یافته. در اولی آموزش بخشی از و درون زندگی روزانۀ افراد و نه منفک از آن و در دومی آموزش، امری جدا از زندگی روزانه و مختص به افرادی است که در مکانی با نظامات  و ترتیبات مشخص، مخاطب آموزش قرار گرفته‌اند. این شکل اخیر، خود دو صورت اصلی دارد: یکی در مراکز پراکنده‌تر، متکثرتر و نیز متعلق به گروه‌های سنی پایین یعنی مکتبخانه‌ها و دیگری در مدرسه‌ها. هرچند هرف کلی هر دو صورت اخیر، کمک به تعالی معنوی و رشد کلی فرد در یک جامعۀ دینی از حیث درک و دریافت متون مقدس دینی و سایر نوشته‌جات اخلاقی است؛ اما از حیث ساختاری، تمایزات مهمی با یکدیگر دارند.
نهاد «آموزش» در ایران از دیرباز دو رکن اساسی داشته است: یکی آموزش عملی در قالب روابط استاد ـ شاگردی و دیگر آموزش نظری خارج از روابط عملی و متمرکز در نهادهای آموزشی انفکاک‌یافته. در اولی آموزش بخشی از و درون زندگی روزانۀ افراد و نه منفک از آن و در دومی آموزش، امری جدا از زندگی روزانه و مختص به افرادی است که در مکانی با نظاماتو ترتیبات مشخص، مخاطب آموزش قرار گرفته‌اند. این شکل اخیر، خود دو صورت اصلی دارد: یکی در مراکز پراکنده‌تر، متکثرتر و نیز متعلق به گروه‌های سنی پایین یعنی مکتبخانه‌ها و دیگری در مدرسه‌ها. هرچند هرف کلی هر دو صورت اخیر، کمک به تعالی معنوی و رشد کلی فرد در یک جامعۀ دینی از حیث درک و دریافت متون مقدس دینی و سایر نوشته‌جات اخلاقی است؛ اما از حیث ساختاری، تمایزات مهمی با یکدیگر دارند.


مجلۀ «آینده» در کنار کاوه، ایرانشهر و شفق سرخ، محل نشر آراء و عقاید منورالفکرانی بود که در مقام مشروعیت‌بخش و توأمان سیاست‌گذار ـ مجری مقطع اولیۀ حکومت رضاخان، به بحث دربارۀ نوسازی جامعه و دولت ایران می‌پرداختند. مجلۀ «آینده» را [[محمود افشار]] در سال 1304 بنا نهاد و دوره‌های اول (تیر 1304 تا مهر 1305) و دوم (دی 1305 تا اسفند 1306* و سوم (مهر 1323 تا اسفند 1324) این مجله را منتشر کرد. بعدتر فرزند وی، [[افشار، ایرج|ایرج افشار]] دورۀ چهارم (مهر 1338 تا فروردین 1339) و پنجم (1358 تا 1372) انتشار آن را ادامه داد.
مجلۀ «آینده» در کنار کاوه، ایرانشهر و شفق سرخ، محل نشر آراء و عقاید منورالفکرانی بود که در مقام مشروعیت‌بخش و توأمان سیاست‌گذار ـ مجری مقطع اولیۀ حکومت رضاخان، به بحث دربارۀ نوسازی جامعه و دولت ایران می‌پرداختند. مجلۀ «آینده» را [[محمود افشار]] در سال 1304 بنا نهاد و دوره‌های اول (تیر 1304 تا مهر 1305) و دوم (دی 1305 تا اسفند 1306* و سوم (مهر 1323 تا اسفند 1324) این مجله را منتشر کرد. بعدتر فرزند وی، [[افشار، ایرج|ایرج افشار]] دورۀ چهارم (مهر 1338 تا فروردین 1339) و پنجم (1358 تا 1372) انتشار آن را ادامه داد.