۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' /' به ' /') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
در چهارمین فصل، از فعل و علامتهای مهم آن بحث شده که عبارت از: معنای آن، زمانش، دلالتش بر نسبت، اصواتی که به صیغه آن میپیوندد که نحویون آن را حروف مضارعه و ضمائر رفع متصله و تاء تأنیث ساکنه نامیدهاند. | در چهارمین فصل، از فعل و علامتهای مهم آن بحث شده که عبارت از: معنای آن، زمانش، دلالتش بر نسبت، اصواتی که به صیغه آن میپیوندد که نحویون آن را حروف مضارعه و ضمائر رفع متصله و تاء تأنیث ساکنه نامیدهاند. | ||
در فصل پنجم، حرف و معنای آن نزد نحویون از زمان [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] تا [[رضیالدین استرآبادی، محمد بن حسن|رضیالدین استرآبادی]] مورد مطالعه قرار گرفته است. اصولیون چهار نظر در معنای حرف ذکر کردهاند که صحیحترین آنها این | در فصل پنجم، حرف و معنای آن نزد نحویون از زمان [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] تا [[رضیالدین استرآبادی، محمد بن حسن|رضیالدین استرآبادی]] مورد مطالعه قرار گرفته است. اصولیون چهار نظر در معنای حرف ذکر کردهاند که صحیحترین آنها این استکلمه مجرد از جمله معنایی ندارد، لکن هنگامیکه در جمله به عنوان رابط بین مفرداتش ذکر میشود، دارای معنای نسبی رابط خواهد بود. در فصل ششم نیز از دلالت جمله ناقصه و تامه و ویژگیهای جمله اسمیه و فعلیه و مانند آن بحث شده است.<ref>ر.ک: همان، ص18-17</ref> | ||
کتابنامه و فهرست محتوا در پایان کتاب درج شده است. | کتابنامه و فهرست محتوا در پایان کتاب درج شده است. | ||