البیاض و السّواد: تفاوت میان نسخه‌ها

البیاض و السواد، کتابی است از نوع «[[اللمع فی التصوف]]» و «[[الرسالة القشیریة]]» که پس از حدود هزار سال ناشناختگی نسبی، اکنون وارد مجموعۀ منابع دست اول تصوف اسلامی ـ ایرانی می‌شود. این کتاب که مؤلف آن یکی از مشایخ برجستۀ نیمۀ اول قرن پنجم هجری است، در حقیقت، طبقه‌بندی موضوعی اقوال، اشعار و حکایات صوفیان تا اواخر قرن چهارم است. افزون بر آیات متعددی از قرآن کریم و تفسیر صوفیانۀ آنها و احادیث نبوی که معمولاً در آغاز هر باب آمده است، حدود 3100 فقره قول و حکایت و نام نزدیک به 540 شخص و 453 بیت شعر، در این کتاب آمده است؛ باب 37 کتاب اختصاص به اشعار مورد علاقۀ صوفیان، دارندۀ 90 بیت شعر است.

بر طبق منابع موجود اجمالاً دانسته می‌شود که نویسنده از بزرگ‌ترین مشایخ روزگار خود بوده است که همان عنوان «خواجه» و روایت عبدالله انصاری و ابوطاهر سلفی، بزرگی و حشمت او را می‌رساند و همچنین تجلیل شیخ ابوسعید ابوالخیر از او در مقام عرفان.