سفرنامه ویلسون در جنوب غربی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}


'''سفرنامه ویلسون در جنوب غربی ایران''' تألیف آرنولد تالبوت ویلسون (1884-1940م) با ترجمه علی محمد ساکی و به کوشش فریبرز ساکی‌مهر؛ این کتاب گزارشی دقیق و مستند از سفرهای ویلسون، مأمور سیاسی-اطلاعاتی بریتانیا، به مناطق جنوب غربی ایران در سال‌های 1907 تا 1914 است. این اثر علاوه بر ارزش تاریخی، تصویری زنده از اوضاع اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ایران در آستانه جنگ جهانی اول ارائه می‌دهد.
'''سفرنامه ویلسون در جنوب غربی ایران''' تألیف [[ویلسون، آرنولد تالبوت|آرنولد تالبوت ویلسون]] (1884-1940م) با ترجمه [[ساکی، علی محمد|علی محمد ساکی]] و به کوشش [[ساکی‌مهر، فریبرز|فریبرز ساکی‌مهر]]؛ این کتاب گزارشی دقیق و مستند از سفرهای ویلسون، مأمور سیاسی-اطلاعاتی بریتانیا، به مناطق جنوب غربی ایران در سال‌های 1907 تا 1914 است. این اثر علاوه بر ارزش تاریخی، تصویری زنده از اوضاع اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ایران در آستانه جنگ جهانی اول ارائه می‌دهد.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۴: خط ۳۴:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
ویلسون در این سفرنامه با نگاهی دقیق و گاه منتقدانه به توصیف مناطق مختلف جنوب غربی ایران، به ویژه لرستان، می‌پردازد. او که ابتدا به عنوان حامی گروه حفاران شرکت نفت دارسی به ایران آمد، به تدریج به مطالعه دقیق فرهنگ و آداب و رسوم مردم منطقه علاقه‌مند شد. کتاب حاوی مشاهدات ارزشمندی درباره ساختار اجتماعی عشایر، روابط آنها با حکومت مرکزی، و مسائل اقتصادی و تجاری منطقه است.
[[ویلسون، آرنولد تالبوت|ویلسون]] در این سفرنامه با نگاهی دقیق و گاه منتقدانه به توصیف مناطق مختلف جنوب غربی ایران، به ویژه لرستان، می‌پردازد. او که ابتدا به عنوان حامی گروه حفاران شرکت نفت دارسی به ایران آمد، به تدریج به مطالعه دقیق فرهنگ و آداب و رسوم مردم منطقه علاقه‌مند شد. کتاب حاوی مشاهدات ارزشمندی درباره ساختار اجتماعی عشایر، روابط آنها با حکومت مرکزی، و مسائل اقتصادی و تجاری منطقه است.


نویسنده با وجود وابستگی به دولت استعماری بریتانیا، نگاهی تحسین‌آمیز به فرهنگ ایرانی دارد و به ویژه به تربیت مذهبی و روحیه آزادمنشی ایرانیان اشاره می‌کند. بخش‌های مربوط به بررسی مسیرهای تجاری و امکان احداث راه‌آهن در ایران از لحاظ تاریخی بسیار حائز اهمیت است.
نویسنده با وجود وابستگی به دولت استعماری بریتانیا، نگاهی تحسین‌آمیز به فرهنگ ایرانی دارد و به ویژه به تربیت مذهبی و روحیه آزادمنشی ایرانیان اشاره می‌کند. بخش‌های مربوط به بررسی مسیرهای تجاری و امکان احداث راه‌آهن در ایران از لحاظ تاریخی بسیار حائز اهمیت است.