سفرنامه ناکامورا نائوکیچی، مسافر فقیر ژاپنی در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سفرنامۀ ناکامورا نایوکیچی (1320 هـ.ق/ 1902 ـ 1906 م): مسافر فقیر ژاپنی در ایران''' تألیف ناکامورا نایوکیچی با بازنویسی اوشی‌کاوا شونرو و ترجمه هاشم رجب‌زاده و کینجی ثهاوُرا؛ این کتاب سفرنامه‌ای کم‌نظیر از جهانگرد ژاپنی است که در سال‌های 1902 تا 1906 از ایران دوره قاجار دیدن کرده است. ناکامورا با نگاهی متفاوت و از منظری کاملاً بیگانه به توصیف زندگی روزمره، آداب و رسوم و شرایط اجتماعی ایران در آستانه انقلاب مشروطه پرداخته است.

ناکامورا نایوکیچی، جهانگرد ژاپنی، در این سفرنامه تصویری زنده و گاه طنزآمیز از ایران عصر قاجار ارائه می‌دهد. او که خود را «مسافر فقیر» می‌خواند، با کمترین امکانات از بوشهر وارد ایران شد و از طریق شیراز، اصفهان و کاشان به تهران رسید. برخلاف بسیاری از سیاحان اروپایی که با حمایت دولت‌های استعماری سفر می‌کردند، ناکامورا با مردم عادی زندگی کرد و از خانه‌های ساده آنها پذیرایی شد.