سبک و آراء فیلسوفان و سخن‌شناسان درباره آن: تفاوت میان نسخه‌ها

سبک و آراء فیلسوفان و سخن‌شناسان درباره آن (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۳۵

۱۱۰ بایت اضافه‌شده ، ۲۳ اوت

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۴٬۷۱۹

ویرایش

@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 }}
-'''سبک و آراء فیلسوفان و سخن‌شناسان دربارۀ آن''' تألیف کریستین نو آی کلوزاد با گزارش احمد سمیعی گیلانی (متولد 1299ش)، مترجم و ویراستار برجسته؛ این کتاب ترجمه و گزارشی است از اثر اصلی «Le Style» که به بررسی مفهوم سبک در نزد فیلسوفان و زبان‌شناسان از دوران باستان تا معاصر می‌پردازد.
+'''سبک و آراء فیلسوفان و سخن‌شناسان دربارۀ آن''' تألیف [[نوی - کلوزاد، کریستین‌|کریستین نو آی کلوزاد]] با گزارش [[سمیعی، احمد|احمد سمیعی گیلانی]] (متولد 1299ش)، مترجم و ویراستار برجسته؛ این کتاب ترجمه و گزارشی است از اثر اصلی «Le Style» که به بررسی مفهوم سبک در نزد فیلسوفان و زبان‌شناسان از دوران باستان تا معاصر می‌پردازد.
 ==ساختار==
@@ خط ۳۲: / خط ۳۲: @@
 کتاب «سبک و آراء فیلسوفان و سخن‌شناسان دربارۀ آن» ترجمه و گزارشی است از اثر فرانسوی «Le Style» که به بررسی سیر تحول مفهوم سبک در اندیشه‌های فلسفی و زبان‌شناختی می‌پردازد. مترجم در مقدمه اشاره می‌کند که سبک تنها زمانی معنا می‌یابد که اثرآفرین بتواند فکر و احساس خود را به شیوه‌ای منحصر به فرد بیان کند.
-فصل اول با عنوان «نظریه‌پردازی در سبک: ممتنع اما ضروری» شامل دو مقاله از لامی و مارتَن است که به دشواری‌های تعریف سبک می‌پردازند. فصل دوم «مفهوم ریتوریقایی سبک» آراء فیلسوفان یونانی مانند افلاطون، ارسطو و سیسرون را بررسی می‌کند. مترجم در جمع‌بندی این فصل اشاره می‌کند که این اندیشمندان بیشتر به تأثیرات سبک توجه داشتند تا جنبه‌های عینی آن.
+فصل اول با عنوان «نظریه‌پردازی در سبک: ممتنع اما ضروری» شامل دو مقاله از لامی و مارتَن است که به دشواری‌های تعریف سبک می‌پردازند.
-فصل سوم با عنوان «از ریتوریقا تا انسان‌شناسی در آینه سبک» شامل چهار مقاله از پاسکال، بوفون، ماریوو و لامی است. فصل چهارم با عنوان «تشخیص سبک اثرآفرین» به بررسی آراء سه نویسنده بزرگ یعنی فلوبر، زولا و دیدرو می‌پردازد که از خواندنی‌ترین بخش‌های کتاب است.
+فصل دوم «مفهوم ریتوریقایی سبک» آراء فیلسوفان یونانی مانند [[افلاطون]]، [[ارسطو]] و سیسرون را بررسی می‌کند. مترجم در جمع‌بندی این فصل اشاره می‌کند که این اندیشمندان بیشتر به تأثیرات سبک توجه داشتند تا جنبه‌های عینی آن.
+فصل سوم با عنوان «از ریتوریقا تا انسان‌شناسی در آینه سبک» شامل چهار مقاله از پاسکال، بوفون، ماریوو و لامی است.
+فصل چهارم با عنوان «تشخیص سبک اثرآفرین» به بررسی آراء سه نویسنده بزرگ یعنی فلوبر، زولا و دیدرو می‌پردازد که از خواندنی‌ترین بخش‌های کتاب است.
 فصل پنجم «در طریق تأویل سبکِ اثرآفرین» و فصل ششم «سبک و زبان‌شناسی، مفهومی امروزی از سبک در حال بحران» به چالش‌های معاصر در تعریف سبک می‌پردازند. فصل پایانی با عنوان «گفت‌وگویی با تاریخ هنر و علوم» ارتباط سبک با دیگر حوزه‌های معرفت را بررسی می‌کند.
-کتاب با چند مقاله تکمیلی از مترجم درباره مباحث سبک‌شناسی به زبان فارسی به پایان می‌رسد. احمد سمیعی گیلانی با تسلط بر موضوع، توضیحات ارزشمندی به متن افزوده که بر غنای کتاب افزوده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/2278 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
+کتاب با چند مقاله تکمیلی از مترجم درباره مباحث سبک‌شناسی به زبان فارسی به پایان می‌رسد. [[سمیعی، احمد|احمد سمیعی گیلانی]] با تسلط بر موضوع، توضیحات ارزشمندی به متن افزوده که بر غنای کتاب افزوده است.<ref>[https://literaturelib.com/books/2278 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
 ==پانويس==