۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
روایتپژوهی در زمانی: سنجش روشهای قصهگویی و داستاننویسی فارسی: تفاوت میان نسخهها
روایتپژوهی در زمانی: سنجش روشهای قصهگویی و داستاننویسی فارسی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۴۰
، ۱۸ اوتبدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURروایتپژوهی در زمانیJ1.jpg | عنوان =روایتپژوهی در زمانی: سنجش روشهای قصهگویی و داستاننویسی فارسی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = صافی پیرلوجه، حسین (نویسنده) |زبان | زبان =فارسی | کد کنگره = | مو...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''روایتپژوهی در زمانی: سنجش روشهای قصهگویی و داستاننویسی فارسی''' تألیف حسین صافی پیرلوجه (متولد 1355ش) پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی؛ این کتاب به تحلیل روشهای روایتپردازی در ادبیات داستانی فارسی از قصههای عامیانه تا داستاننویسی مدرن میپردازد. | '''روایتپژوهی در زمانی: سنجش روشهای قصهگویی و داستاننویسی فارسی''' تألیف [[صافی پیرلوجه، حسین|حسین صافی پیرلوجه]] (متولد 1355ش) پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی؛ این کتاب به تحلیل روشهای روایتپردازی در ادبیات داستانی فارسی از قصههای عامیانه تا داستاننویسی مدرن میپردازد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
فصل پایانی کتاب با ارائه مفهوم «کانونیسازی فرضی» و ترکیب دیدگاههای روایتشناسی ساختارگرا با معنیشناسی جهانهای ممکن و معنیشناسی مفهومی، رویکردی نوین در تحلیل روایت ارائه میدهد. این اثر از چند جهت حائز اهمیت است: | فصل پایانی کتاب با ارائه مفهوم «کانونیسازی فرضی» و ترکیب دیدگاههای روایتشناسی ساختارگرا با معنیشناسی جهانهای ممکن و معنیشناسی مفهومی، رویکردی نوین در تحلیل روایت ارائه میدهد. این اثر از چند جهت حائز اهمیت است: | ||
- تلفیق روشهای زبانشناسی و روایتشناسی | - تلفیق روشهای زبانشناسی و روایتشناسی | ||
- بررسی تطبیقی قصههای عامیانه و داستاننویسی مدرن | - بررسی تطبیقی قصههای عامیانه و داستاننویسی مدرن | ||
- ارائه مفاهیم نوین تحلیل روایت مانند «بافتوابستگی» | - ارائه مفاهیم نوین تحلیل روایت مانند «بافتوابستگی» | ||
- استفاده از پیکرههای گسترده برای تحلیلهای تجربی | - استفاده از پیکرههای گسترده برای تحلیلهای تجربی | ||