الهیات محیط زیست: تفاوت میان نسخه‌ها

الهیات محیط زیست (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۳۸

۱۲۲ بایت اضافه‌شده ، ۱۶ اوت

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۴٬۵۹۹

ویرایش

@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 | پیش از =
 }}
-'''الهیات محیط زیست'''، اثر سید مصطفی محقق داماد (متولد ۱۳۲۴ش)، فقیه و اسلام‌پژوه است. این کتاب به بررسی جامع بحران زیست‌محیطی از منظر الهیات، فلسفه، فقه اسلامی و ابعاد تاریخی می‌پردازد و راهکارهایی را برای حفاظت از طبیعت بر اساس آموزه‌های دینی ارائه می‌دهد.
+'''الهیات محیط زیست'''، اثر [[محقق داماد، سید مصطفی|سید مصطفی محقق داماد]] (متولد ۱۳۲۴ش)، فقیه و اسلام‌پژوه است. این کتاب به بررسی جامع بحران زیست‌محیطی از منظر الهیات، فلسفه، فقه اسلامی و ابعاد تاریخی می‌پردازد و راهکارهایی را برای حفاظت از طبیعت بر اساس آموزه‌های دینی ارائه می‌دهد.
 ==انگیزه نگارش==
@@ خط ۵۹: / خط ۵۹: @@
 بخش ششم (رابطه رفتار و اعمال انسان با حوادث طبیعی): این بخش، رابطه مستقیم میان رفتار انسان و رخدادهای طبیعی را بر اساس آموزه‌های اسلامی تبیین می‌کند. نویسنده بیان می‌کند که اعمال نیک و بد انسان می‌تواند منجر به پیامدهای مثبت یا منفی در طبیعت شود و حوادث طبیعی گاهی نتیجه تخلف از اوامر الهی و فساد در زمین است. دیدگاه متفکران اسلامی نظیر ابن ‌سینا و ملاصدرا در مورد این رابطه و تأثیر دعا بر حوادث طبیعی نیز بررسی می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص125-138</ref>.
-بخش هفتم (دیدگاه علامه اقبال لاهوری به‌عنوان متفکر اسلامی معاصر درباره علل تخریب محیط زیست و راه‌حل آن): این بخش، به دیدگاه علامه محمد اقبال لاهوری در خصوص بحران زیست‌محیطی می‌پردازد. اقبال این بحران را نه‌تنها یک معضل فیزیکی، بلکه یک بحران فرهنگی می‌داند که ریشه در رویکرد انسان غربی به طبیعت دارد. او بر بازگشت به معنویات، توسعه خودی انسان و فهم عمیق جایگاه انسان به‌عنوان خلیفه خدا تأکید می‌کند تا راه‌حلی پایدار برای حفاظت از محیط زیست ارائه شود<ref>ر.ک: همان، ص143</ref>.
+بخش هفتم (دیدگاه [[اقبال لاهوری، محمد|علامه اقبال لاهوری]] به‌عنوان متفکر اسلامی معاصر درباره علل تخریب محیط زیست و راه‌حل آن): این بخش، به دیدگاه [[اقبال لاهوری، محمد|علامه محمد اقبال لاهوری]] در خصوص بحران زیست‌محیطی می‌پردازد. اقبال این بحران را نه‌تنها یک معضل فیزیکی، بلکه یک بحران فرهنگی می‌داند که ریشه در رویکرد انسان غربی به طبیعت دارد. او بر بازگشت به معنویات، توسعه خودی انسان و فهم عمیق جایگاه انسان به‌عنوان خلیفه خدا تأکید می‌کند تا راه‌حلی پایدار برای حفاظت از محیط زیست ارائه شود<ref>ر.ک: همان، ص143</ref>.
 بخش هشتم (تاریخ تمدن ایران در رفتار با محیط زیست): این بخش، به بررسی تعامل ایرانیان با محیط زیست در طول تاریخ می‌پردازد. نویسنده، به فرهنگ غنی ایرانیان باستان در احترام به طبیعت، از جمله آموزه‌های زرتشتی، اشاره می‌کند. او نمونه‌هایی از سازگاری معماری ایرانی (مثل کبوترخانه‌ها) و توجه به منابع طبیعی را ذکر می‌کند که نشان‌دهنده احترام و تعهد به محیط زیست بوده است. این بخش، تقابل میان رویکردهای سنتی و تخریب‌های نوین را به تصویر می‌کشد و بر ضرورت توجه به میراث تمدنی ایران برای یافتن راهکارهای حفاظت از محیط زیست تأکید دارد<ref>ر.ک: همان، ص149-151</ref>.