رستگار فسایی، منصور: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۵: خط ۳۵:
</div>
</div>


'''منصور رستگار فسايى''' (متولد۱۳۱۷ش)، پژوهشگر، نویسنده، ایران‌شناس، شاعر، مصصح و شاهنامه‌پژوه ایرانی، چهرهٔ ماندگار عرصهٔ ادبیات فارسی و استاد بازنشستهٔ دانشگاه شیراز  
'''منصور رستگار فسايى''' (متولد۱۳۱۷ش)، پژوهشگر، نویسنده، ایران‌شناس، شاعر، مصصح و شاهنامه‌پژوه، حافظ شناس، چهرهٔ ماندگار عرصهٔ ادبیات فارسی و استاد بازنشستهٔ دانشگاه شیراز  


== ولادت ==
== ولادت ==
خط ۴۵: خط ۴۵:


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
وى تحصيلات ابتدايى خود را در دبستان روزبهان اوحدى و تحصيلات متوسطه را در دبيرستان ذوالقدر فسا ادامه داد و در سال 1337ش، با كسب رتبه اول، امتحانات ششم ادبى را گذراند و بدون كنكور و با اخذ بورس تحصيلى، در رشته زبان و ادبيات فارسى دانشكده ادبيات شيراز، به تحصيل پرداخت و در طول تحصيل، به خاطر احراز رتبه دوم در رشته زبان و ادبيات فارسى، به اخذ مدال نقره حكمت (اهدايى شادروان [[حکمت، علی‌اصغر|على‌اصغر حكمت]]) و جوايز نقدى شادروان دكتر صورتگر توفيق يافت.
وى تحصيلات ابتدايى خود را در دبستان روزبهان اوحدى و تحصيلات متوسطه را در دبيرستان ذوالقدر فسا ادامه داد و در سال 1337ش، با كسب رتبه اول، امتحانات ششم ادبى را گذراند و بدون كنكور و با اخذ بورس تحصيلى، در رشته زبان و ادبيات فارسى دانشكده ادبيات شيراز، به تحصيل پرداخت و در طول تحصيل، به خاطر احراز رتبه دوم در رشته زبان و ادبيات فارسى، به اخذ مدال نقره حكمت (اهدايى شادروان [[حکمت، علی‌اصغر|على‌اصغر حكمت]]) و جوايز نقدى شادروان دكتر [[صورتگر]] توفيق يافت.


پس از فراغت از تحصيل، از 1340/7/22ش، به استخدام وزرات فرهنگ (آموزش و پرورش) درآمد و در دبيرستان ذوالقدر فسا به تدريس پرداخت و سپس به مديريت دبيرستان حكمت فسا منصوب گرديد و مدت دو سال در اين سمت انجام وظيفه كرد و كتاب «آتشكده» در تاريخ و جغرافياى شهر باستانى و تاريخى فسا را در اين دوران منتشر ساخت.
پس از فراغت از تحصيل، از 1340/7/22ش، به استخدام وزرات فرهنگ (آموزش و پرورش) درآمد و در دبيرستان ذوالقدر فسا به تدريس پرداخت و سپس به مديريت دبيرستان حكمت فسا منصوب گرديد و مدت دو سال در اين سمت انجام وظيفه كرد و كتاب «آتشكده» در تاريخ و جغرافياى شهر باستانى و تاريخى فسا را در اين دوران منتشر ساخت.


بعد از كسب ليسانس زبان و ادبيات فارسى از دانشگاه شيراز در سال 1340ش، در سال 1344ش، به تهران منتقل شد و در دانشكده حقوق به تحصيل پرداخت و در سال 1345ش، در فوق ليسانس زبان و ادبيات فارسى دانشكده ادبيات تهران قبول شد و پس از اتمام آن، به دوره دكترى زبان و ادبيات فارسى همان دانشكده وارد شد و پس از گذراندن دروس مربوطه، پايان‌نامه تحصيلات دكترى خود را تحت عنوان «صور خيال در شاهنامه فردوسى» به انجام رسانيده و در تاريخ 1349/12/25ش، به اخذ دكترى زبان و ادبيات فارسى توفيق يافت.
بعد از كسب ليسانس زبان و ادبيات فارسى از دانشگاه شيراز در سال 1340ش، در سال 1344ش، به تهران منتقل شد و در دانشكده حقوق به تحصيل پرداخت و در سال 1345ش، در فوق ليسانس زبان و ادبيات فارسى دانشكده ادبيات تهران قبول شد و پس از اتمام آن، به دوره دكترى زبان و ادبيات فارسى همان دانشكده وارد شد و پس از گذراندن دروس مربوطه، پايان‌نامه تحصيلات دكترى خود را تحت عنوان «صور خيال در شاهنامه فردوسى» به راهنمایی [[خانلری، پرویز|پرویز ناتل خانلری]] به انجام رسانيده و در تاريخ 1349/12/25ش، به اخذ دكترى زبان و ادبيات فارسى توفيق يافت.


در 1349/6/15ش، از وزارت آموزش و پرورش به دانشگاه شيراز منتقل شد و پس از مدتى كوتاه، با سمت مربى، به استاديارى رسيده و به تدريس و تحقيق در بخش زبان و ادبيات فارسى اين دانشگاه پرداخت و پس از طى دوره دانشيارى، در سال 1365ش به استادى رسيد و در نهايت، با سمت استاد پايه بازنشسته شد.
در 1349/6/15ش، از وزارت آموزش و پرورش به دانشگاه شيراز منتقل شد و پس از مدتى كوتاه، با سمت مربى، به استاديارى رسيده و به تدريس و تحقيق در بخش زبان و ادبيات فارسى اين دانشگاه پرداخت و پس از طى دوره دانشيارى، در سال 1365ش به استادى رسيد و در نهايت، با سمت استاد پايه بازنشسته شد.


وى از بدو استخدام در دانشگاه شيراز، به تدريس درس‌هاى سبک ‌شناسى نثر و نظم، نقد ادبى، انواع ادبى، روش تحقيق، حماسه‌ها، بوستان سعدى، سياست‌نامه و قابوس‌نامه و فرخى و ادبيات معاصر و حافظ و چند درس ديگر پرداخت و پس از افتتاح دوره كارشناسى ارشد و دكترى زبان و ادبيات فارسى در دانشگاه شيراز، دروس نظم و نثر 1، سمينار، متون نظم 2 و تحقيق در حماسه‌ها، ادبيات غنايى و مكتب‌هاى ادبى جهان و معانى و بيان را تدريس كرد و هدايت بيش از 15 رساله فوق ليسانس در دانشگاه شيراز و 10 رساله در دانشگاه‌هاى ديگر و 9 رساله دكترى را بر عهده داشت.
وى از بدو استخدام در دانشگاه شيراز، به تدريس درس‌هاى سبک ‌شناسى نثر و نظم، نقد ادبى، انواع ادبى، روش تحقيق، حماسه‌ها، [[بوستان|بوستان سعدى]]، [[سير الملوك (سیاست‌نامه)|سياست‌نامه]] و [[قابوس‌نامه]] و فرخى و ادبيات معاصر و [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] و چند درس ديگر پرداخت و پس از افتتاح دوره كارشناسى ارشد و دكترى زبان و ادبيات فارسى در دانشگاه شيراز، دروس نظم و نثر 1، سمينار، متون نظم 2 و تحقيق در حماسه‌ها، ادبيات غنايى و مكتب‌هاى ادبى جهان و معانى و بيان را تدريس كرد و هدايت بيش از 15 رساله فوق ليسانس در دانشگاه شيراز و 10 رساله در دانشگاه‌هاى ديگر و 9 رساله دكترى را بر عهده داشت.


از سال 1370ش، به ايجاد رشته زبان و ادبيات فارسى در دوره‌هاى كارشناسى و ارشد در دانشگاه شيراز و فسا همت گماشت و در ايجاد دوره دكترى در بخش زبان و ادبيات فارسى دانشگاه شيراز و طرح برنامه‌هاى فوق دكترى و ايجاد گرايش‌هاى مختلف در رشته زبان و ادبيات فارسى، كوششى موفق را به انجام رسانيد و پيوسته دروسى را در اين رشته‌ها تدريس كرد.
از سال 1370ش، به ايجاد رشته زبان و ادبيات فارسى در دوره‌هاى كارشناسى و ارشد در دانشگاه شيراز و فسا همت گماشت و در ايجاد دوره دكترى در بخش زبان و ادبيات فارسى دانشگاه شيراز و طرح برنامه‌هاى فوق دكترى و ايجاد گرايش‌هاى مختلف در رشته زبان و ادبيات فارسى، كوششى موفق را به انجام رسانيد و پيوسته دروسى را در اين رشته‌ها تدريس كرد.