پرش به محتوا

دیوان رفیع‌الدین مسعود لنبانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}


'''دیوان رفیع‌الدین مسعود لنبانی (گویندۀ اوایل قرن هفتم)''' تألیف رفیع‌الدین مسعود لنبانی (حدود 580-630ق)، شاعر قرن ششم و هفتم.
'''دیوان رفیع‌الدین مسعود لنبانی (گویندۀ اوایل قرن هفتم)''' تألیف [[رف‍ی‍ع‌ ل‍ن‍ب‍ان‍ی‌، مسعود|رفیع‌الدین مسعود لنبانی]] (حدود 580-630ق)، شاعر قرن ششم و هفتم.


او از شاعران وابسته به خاندان آل خجند و معاصر کمال اسماعیل اصفهانی بود. اشعار او حاوی واژگان و تعابیر نادر و کهنی است که برای پژوهشگران تاریخ زبان و ادبیات فارسی ارزشمند است.
او از شاعران وابسته به خاندان آل خجند و معاصر کمال اسماعیل اصفهانی بود. اشعار او حاوی واژگان و تعابیر نادر و کهنی است که برای پژوهشگران تاریخ زبان و ادبیات فارسی ارزشمند است.
خط ۳۶: خط ۳۶:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
رفیع‌الدین مسعود لنبانی از شاعران برجسته اصفهان در نیمه اول قرن هفتم هجری است که به روستای لنبان در غرب اصفهان منسوب بود. او فرزند رفیع‌الدین عبدالعزیز لنبانی، شاعر قرن ششم بود و مانند پدرش در خدمت خاندان آل خجند، از خاندان‌های علمی و ادبی اصفهان، قرار داشت. تاریخ دقیق تولد و وفات او مشخص نیست، اما با توجه به اینکه پدرش در 584ق درگذشته و خودش معاصر کمال اسماعیل بوده، دوران حیات او را حدود 580-630ق تخمین زده‌اند.
[[رف‍ی‍ع‌ ل‍ن‍ب‍ان‍ی‌، مسعود|رفیع‌الدین مسعود لنبانی]] از شاعران برجسته اصفهان در نیمه اول قرن هفتم هجری است که به روستای لنبان در غرب اصفهان منسوب بود. او فرزند رفیع‌الدین عبدالعزیز لنبانی، شاعر قرن ششم بود و مانند پدرش در خدمت خاندان آل خجند، از خاندان‌های علمی و ادبی اصفهان، قرار داشت. تاریخ دقیق تولد و وفات او مشخص نیست، اما با توجه به اینکه پدرش در 584ق درگذشته و خودش معاصر کمال اسماعیل بوده، دوران حیات او را حدود 580-630ق تخمین زده‌اند.


دیوان او شامل قصایدی در مدح بزرگان و حکام محلی از جمله جلال‌الدین خوارزمشاه و مظفرالدین ابوبکر بن سعد زنگی است. این اشعار علاوه بر ارزش ادبی، از نظر تاریخی نیز حاوی اطلاعات ارزشمندی درباره اوضاع سیاسی و فرهنگی اصفهان در آن دوره است. رفیع‌الدین مسعود در ادبیات عربی نیز مهارت داشت و نامه‌ای به شیخ شهاب‌الدین سهروردی نوشته که اخیراً کشف شده است.
دیوان او شامل قصایدی در مدح بزرگان و حکام محلی از جمله جلال‌الدین خوارزمشاه و مظفرالدین ابوبکر بن سعد زنگی است. این اشعار علاوه بر ارزش ادبی، از نظر تاریخی نیز حاوی اطلاعات ارزشمندی درباره اوضاع سیاسی و فرهنگی اصفهان در آن دوره است. رفیع‌الدین مسعود در ادبیات عربی نیز مهارت داشت و نامه‌ای به شیخ شهاب‌الدین سهروردی نوشته که اخیراً کشف شده است.