۱۴۴٬۹۶۹
ویرایش
دایرههای مینایی: پژوهشی در تاریخ کیهانشناسی در تمدن اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۲۴
، ۱۱ اوتبدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''دایرههای مینایی: پژوهشی در تاریخ کیهانشناسی در تمدن اسلامی''' تألیف امیرمحمد | '''دایرههای مینایی: پژوهشی در تاریخ کیهانشناسی در تمدن اسلامی''' تألیف [[گمینی، امیرمحمد|امیرمحمد گمینی]]؛ کتابی است تخصصی که به بررسی تاریخ علم هیئت و کیهانشناسی در تمدن اسلامی میپردازد. این اثر با تمرکز بر آثار منجمان قرن هفتم هجری به ویژه دانشمندان مراغه، تحلیلی عمیق از مباحث کیهانشناسی علمی در تمدن اسلامی ارائه میدهد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب «دایرههای مینایی» پژوهشی جامع در تاریخ کیهانشناسی اسلامی است که به بررسی تحولات این علم از یونان باستان تا دوره اسلامی میپردازد | کتاب «دایرههای مینایی» پژوهشی جامع در تاریخ کیهانشناسی اسلامی است که به بررسی تحولات این علم از یونان باستان تا دوره اسلامی میپردازد. | ||
فصل دوم کتاب که بخش اصلی پژوهش را تشکیل میدهد، به بررسی آراء و نظریات منجمان بزرگ مراغه از جمله نصیرالدین طوسی، مؤیدالدین عرضی و قطبالدین شیرازی اختصاص دارد. در این فصل مباحث مناقشهبرانگیزی مانند مرکزیت و سکون زمین، ترتیب سیارات و مدلهای هندسی حرکات سیارهای به تفصیل تحلیل شده است. نویسنده با استفاده از شبیهسازیهای رایانهای، مدلهای نجومی این دانشمندان را به صورت تصویری ارائه کرده است. | نویسنده در فصل اول به ریشههای یونانی علم هیئت و ارتباط آن با فلسفه طبیعی پرداخته و مفاهیم بنیادین کیهانشناسی علمی در تمدن اسلامی را تبیین کرده است. | ||
فصل دوم کتاب که بخش اصلی پژوهش را تشکیل میدهد، به بررسی آراء و نظریات منجمان بزرگ مراغه از جمله [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصیرالدین طوسی]]، [[مؤیدالدین عرضی]] و [[قطبالدین شیرازی، محمود بن مسعود|قطبالدین شیرازی]] اختصاص دارد. در این فصل مباحث مناقشهبرانگیزی مانند مرکزیت و سکون زمین، ترتیب سیارات و مدلهای هندسی حرکات سیارهای به تفصیل تحلیل شده است. نویسنده با استفاده از شبیهسازیهای رایانهای، مدلهای نجومی این دانشمندان را به صورت تصویری ارائه کرده است. | |||
فصل پایانی کتاب به بررسی تأثیر و ادامه سنت علمی مراغه در قرون بعدی پرداخته و جایگاه این مکتب را در تاریخ نجوم اسلامی مشخص کرده است. کتاب با ارائه فرهنگنامه اصطلاحات نجومی و فهرست جامع منابع به پایان میرسد. | فصل پایانی کتاب به بررسی تأثیر و ادامه سنت علمی مراغه در قرون بعدی پرداخته و جایگاه این مکتب را در تاریخ نجوم اسلامی مشخص کرده است. کتاب با ارائه فرهنگنامه اصطلاحات نجومی و فهرست جامع منابع به پایان میرسد. | ||