۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ؛' به '؛') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
چنین به نظر میرسد که [[میبدی، حسین بن معینالدین|میبدی]] پس از گذراندن مقدمات علوم رسمی در دوران حیاتش، دو تحول عمده داشته است: یکی رویآوردنش در آغاز جوانی به حکمت و دیگری بریدن از علوم رسمی همچون کلام، فلسفه و حکمت در دوران پختگی و رویآوردن به تصوف و عرفان نظری که در یکی از منشآت خود بدان تصریح نموده است. | چنین به نظر میرسد که [[میبدی، حسین بن معینالدین|میبدی]] پس از گذراندن مقدمات علوم رسمی در دوران حیاتش، دو تحول عمده داشته است: یکی رویآوردنش در آغاز جوانی به حکمت و دیگری بریدن از علوم رسمی همچون کلام، فلسفه و حکمت در دوران پختگی و رویآوردن به تصوف و عرفان نظری که در یکی از منشآت خود بدان تصریح نموده است. | ||
آثار میبدی در یک تقسیمبندی کلی به دو بخش میشود: نخست آثاری که به منظور شرح و حاشیۀ کتب پیشینیان بوده است؛ همانند هدایة الحکمة اثیرالدین ابهری، شرح دیوان منسوب به [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی(ع)]]، شرح آداب البحث سمرقندی و... ؛ دوم آثاری که به صورت رسالهای مستقل در باب موضوعی خاص نگاشته شده است؛ همچون جام گیتینما، منشآت و.... | آثار میبدی در یک تقسیمبندی کلی به دو بخش میشود: نخست آثاری که به منظور شرح و حاشیۀ کتب پیشینیان بوده است؛ همانند هدایة الحکمة اثیرالدین ابهری، شرح دیوان منسوب به [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی(ع)]]، شرح آداب البحث سمرقندی و...؛ دوم آثاری که به صورت رسالهای مستقل در باب موضوعی خاص نگاشته شده است؛ همچون جام گیتینما، منشآت و.... | ||
شرح میبدی که دربرگیرندۀ دو قسم طبیعیات و الهیات «هدایة الحکمة» است، از جمله مهمترین شروح این کتاب است. این شرح همانند خود کتاب، مورد اقبال بسیاری از دانشمندان و صاحبنظران حوزۀ علوم عقلی و فلسفی داخل و خارج کشور قرار گرفته، به طوری که حواشی متعددی بر آن نگاشته شده و سالیان متمادی به عنوان یک دورۀ جامع فلسفۀ اسلامی تدریس شده است. این شرح و حواشی آن افزون بر تأثیرگذاری بر شارحین و محشین دیگر «هدایة الحکمة» همانند ملاصدرا، در تطور مباحث مطروحه در فلسفه و حکمت اسلامی نیز نقش بسزایی ایفا نموده است. | شرح میبدی که دربرگیرندۀ دو قسم طبیعیات و الهیات «هدایة الحکمة» است، از جمله مهمترین شروح این کتاب است. این شرح همانند خود کتاب، مورد اقبال بسیاری از دانشمندان و صاحبنظران حوزۀ علوم عقلی و فلسفی داخل و خارج کشور قرار گرفته، به طوری که حواشی متعددی بر آن نگاشته شده و سالیان متمادی به عنوان یک دورۀ جامع فلسفۀ اسلامی تدریس شده است. این شرح و حواشی آن افزون بر تأثیرگذاری بر شارحین و محشین دیگر «هدایة الحکمة» همانند ملاصدرا، در تطور مباحث مطروحه در فلسفه و حکمت اسلامی نیز نقش بسزایی ایفا نموده است. | ||