پرش به محتوا

ما أتفق لفظه و أختلف معناه من القرآن المجید: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
خط ۳۷: خط ۳۷:
یکی بودن دو لفظ و اختلاف در معنی مانند:  وجد به معنی یافت و وجد به معنی علم پیدا کرد.
یکی بودن دو لفظ و اختلاف در معنی مانند:  وجد به معنی یافت و وجد به معنی علم پیدا کرد.


وی سپس به کلماتی که در لفظ یکسان بوده و معنای متفاوتی داشته مانند واژه جلل به معنی عظیم و حقیر ، پرداخته است و در این راستا مثال‌های از شعر آورده است. وی این بحث را مقدمه‌ای برای ورود به الفاظ قرآن قرار داده است. در ادامه درباره الفاظی از  قرآن که لفظ یکسان و معنای متفاوت دارند مانند مقوی به معنای ضعیف و قوی، بحث نموده و در این خصوص به شواهد قرآنی و سخنان عرب استناد کرده، و در این زمینه از آراء و نظرات عالمان نحو غفلت نکرده است.<ref>رک: همان، 32- 28</ref>
وی سپس به کلماتی که در لفظ یکسان بوده و معنای متفاوتی داشته مانند واژه جلل به معنی عظیم و حقیر، پرداخته است و در این راستا مثال‌های از شعر آورده است. وی این بحث را مقدمه‌ای برای ورود به الفاظ قرآن قرار داده است. در ادامه درباره الفاظی از  قرآن که لفظ یکسان و معنای متفاوت دارند مانند مقوی به معنای ضعیف و قوی، بحث نموده و در این خصوص به شواهد قرآنی و سخنان عرب استناد کرده، و در این زمینه از آراء و نظرات عالمان نحو غفلت نکرده است.<ref>رک: همان، 32- 28</ref>


نویسنده به عبارات قرآنی که کلمه‌ای را با همان لفظ تکرار می کند، اما معنای آن در تکرار، متفاوت از قبل است، پرداخته است. او برای این موضوع مثال‌های متعددی ذکر می‌کند، از جمله آیه شریفه: «وَ جَزَاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا» (شوری/40)، ترجمه:«كيفر بدى، مجازاتى است همانند آن؛ و هر كس عفو و اصلاح كند، پاداش او با خداست؛ خداوند ظالمان را دوست ندارد!» می‌گوید که «سیئه»ی دوم، همان سیئه ای نیست که بر صاحبش نوشته می‌شود، بلکه منظور مشابهت در نکوهیدگی است؛ زیرا در دومین «سیئه» جزاء منظور است.
نویسنده به عبارات قرآنی که کلمه‌ای را با همان لفظ تکرار می کند، اما معنای آن در تکرار، متفاوت از قبل است، پرداخته است. او برای این موضوع مثال‌های متعددی ذکر می‌کند، از جمله آیه شریفه: «وَ جَزَاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا» (شوری/40)، ترجمه:«كيفر بدى، مجازاتى است همانند آن؛ و هر كس عفو و اصلاح كند، پاداش او با خداست؛ خداوند ظالمان را دوست ندارد!» می‌گوید که «سیئه»ی دوم، همان سیئه ای نیست که بر صاحبش نوشته می‌شود، بلکه منظور مشابهت در نکوهیدگی است؛ زیرا در دومین «سیئه» جزاء منظور است.