۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ]]' به ']]'
جز (جایگزینی متن - ' :' به ':') |
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
«حجتالاسلام سيد مصطفى حسينى دشتى»، فرزند سيد عبدالله در سال 1313ش، در روستاى گَنخَك از توابع شهرستان دشتى واقع در استان بوشهر به دنيا آمد. پس از گذراندن دوران ابتدايى در مكتبخانه روستا، در سن 13 سالگى به همراه پدرش عازم نجف اشرف شد. آن دو پس از ورود به آبادان راهى بصره و از آنجا بهسوى نجف رهسپار و به منزل آيتالله حاج ميرزا احمد دشتى (دايى سيد مصطفى) وارد شدند. | «حجتالاسلام سيد مصطفى حسينى دشتى»، فرزند سيد عبدالله در سال 1313ش، در روستاى گَنخَك از توابع شهرستان دشتى واقع در استان بوشهر به دنيا آمد. پس از گذراندن دوران ابتدايى در مكتبخانه روستا، در سن 13 سالگى به همراه پدرش عازم نجف اشرف شد. آن دو پس از ورود به آبادان راهى بصره و از آنجا بهسوى نجف رهسپار و به منزل آيتالله حاج ميرزا احمد دشتى (دايى سيد مصطفى) وارد شدند. | ||
پدرش بعد از چند روز اقامت در نجف بيمار شده، دار فانى را وداع گفت و سيد مصطفى سيزده ساله يتيم در كنار دايى به فراگيرى ادبيات عرب و مقدمات پرداخت، سپس سطوح عاليه را در محضر اساتيد معروف آن زمان آغاز كرد. پس از مراجعت به ايران با دختر عمويش ازدواج كرده مجدداً به نجف برگشت و در درس خارج فقه [[خویی، ابوالقاسم|آيتالله خويى ]]شركت نمود. در سال 1343 به ايران مراجعت كرد و در شهر خورموج مقيم شد. پس از درگذشت مرحوم سيد محمدتقى حجت بوشهرى در سال 1345، عدهاى از اهالى بوشهر از محضر مرجع وقت، آيتالله حكيم درخواست رهبر دينى نمودند. آيتالله حكيم در پاسخ به تلگراف مردم بوشهر، حجتالاسلام سيد مصطفى حسينى را معرفى نمود. | پدرش بعد از چند روز اقامت در نجف بيمار شده، دار فانى را وداع گفت و سيد مصطفى سيزده ساله يتيم در كنار دايى به فراگيرى ادبيات عرب و مقدمات پرداخت، سپس سطوح عاليه را در محضر اساتيد معروف آن زمان آغاز كرد. پس از مراجعت به ايران با دختر عمويش ازدواج كرده مجدداً به نجف برگشت و در درس خارج فقه [[خویی، ابوالقاسم|آيتالله خويى]]شركت نمود. در سال 1343 به ايران مراجعت كرد و در شهر خورموج مقيم شد. پس از درگذشت مرحوم سيد محمدتقى حجت بوشهرى در سال 1345، عدهاى از اهالى بوشهر از محضر مرجع وقت، آيتالله حكيم درخواست رهبر دينى نمودند. آيتالله حكيم در پاسخ به تلگراف مردم بوشهر، حجتالاسلام سيد مصطفى حسينى را معرفى نمود. | ||
وى از آن سال به بوشهر آمد و امامت جماعت مردم بوشهر و راهنمايى دينى آنان را به عهده گرفت. اوايل در مسجد دهدشتى اقامه نماز مىنمود، بعد از آن مدتى مسجد خرابهاى به نام جامع عطار را با همت خود و كمك افراد خير آباد كرد و امامت و جماعت را به آن مسجد منتقل نمود. در سال 1359 به قم مهاجرت كرده، به كار تأليف و تحقيق پرداخت. حسينى آثار متعددى دارد كه معروفترين آنها كتاب «معارف و معاريف» است. وى در حال حاضر مقيم تهران است، ولى در زمانهاى خاصى از سال، مثل ماههاى شعبان و رمضان يا ماه صفر به بوشهر مسافرت مىكند و ارتباطش را با مردم همچنان حفظ مىنمايد. | وى از آن سال به بوشهر آمد و امامت جماعت مردم بوشهر و راهنمايى دينى آنان را به عهده گرفت. اوايل در مسجد دهدشتى اقامه نماز مىنمود، بعد از آن مدتى مسجد خرابهاى به نام جامع عطار را با همت خود و كمك افراد خير آباد كرد و امامت و جماعت را به آن مسجد منتقل نمود. در سال 1359 به قم مهاجرت كرده، به كار تأليف و تحقيق پرداخت. حسينى آثار متعددى دارد كه معروفترين آنها كتاب «معارف و معاريف» است. وى در حال حاضر مقيم تهران است، ولى در زمانهاى خاصى از سال، مثل ماههاى شعبان و رمضان يا ماه صفر به بوشهر مسافرت مىكند و ارتباطش را با مردم همچنان حفظ مىنمايد. | ||