۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ه های' به 'ههای'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه های' به 'ههای') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
عاطفه، فروتنی، نرمخویی، صبوری، گذشت و فداکاری که برجستهترین ویژگی مادری و همسری است، در بانوان شاهنامه به کمال دیده میشود؛ البته سرکشی و گردنکشی و درشتگویی و درشتخویی متناسب با داستانها نیز مشخصۀ برخی از شخصیتهای زن شاهنامه است. تنوع داستانها و غیر تکراری بودن آن، حتی در افسانههای عاشقانه که موضوعی یکنواخت دارد، چشمگیر است؛ همچون داستان زال و رودابه و کاووس و سودابه که هر دو همسر، غیرایرانی هستند؛ اما وجه ممنوعیت ازدواج با خاندان رودابه به گونهای متفاوت با خاندان سودابه است. | عاطفه، فروتنی، نرمخویی، صبوری، گذشت و فداکاری که برجستهترین ویژگی مادری و همسری است، در بانوان شاهنامه به کمال دیده میشود؛ البته سرکشی و گردنکشی و درشتگویی و درشتخویی متناسب با داستانها نیز مشخصۀ برخی از شخصیتهای زن شاهنامه است. تنوع داستانها و غیر تکراری بودن آن، حتی در افسانههای عاشقانه که موضوعی یکنواخت دارد، چشمگیر است؛ همچون داستان زال و رودابه و کاووس و سودابه که هر دو همسر، غیرایرانی هستند؛ اما وجه ممنوعیت ازدواج با خاندان رودابه به گونهای متفاوت با خاندان سودابه است. | ||
بانوان [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] طی سه دورۀ اساطیری، پهلوانی و تاریخی پا به عرصه وجود نهادهاند؛ اما افسانههای مربوط به ایشان از هویت تاریخی روشنی برخوردار نیست؛ حتی در آنان که در دوران ظهور مذاهب رسمی و شناختهشده در شمار بازیگران کتاب درآمدهاند، رنگی از مذهب که موجب تفاوت آشکار آنان باشد، دیده نمیشود. به طور کلی زنان و مردان در داستانهای شاهنامه به عنوان دو انسان در کنار یکدیگر و فارغ از ممنوعیتهای مذهبی حضور مییابند. هر چند که گاه با | بانوان [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] طی سه دورۀ اساطیری، پهلوانی و تاریخی پا به عرصه وجود نهادهاند؛ اما افسانههای مربوط به ایشان از هویت تاریخی روشنی برخوردار نیست؛ حتی در آنان که در دوران ظهور مذاهب رسمی و شناختهشده در شمار بازیگران کتاب درآمدهاند، رنگی از مذهب که موجب تفاوت آشکار آنان باشد، دیده نمیشود. به طور کلی زنان و مردان در داستانهای شاهنامه به عنوان دو انسان در کنار یکدیگر و فارغ از ممنوعیتهای مذهبی حضور مییابند. هر چند که گاه با صحنههایی روبرو هستیم که از جدایی زن و مرد حکایت دارد. با نگاهی عمیقتر، بانوان شاهنامه زنان معمولی آن دوران نیستند؛ هر یک به نوعی «شهربانوی» افسانۀ خویش هستند. | ||
این کتاب دربرگیرنده ۲۶ گفتار و نوشتار است؛ برخی بخشها کوتاه بوده و از چند صفحه تجاوز نمیکند و برخی بلند است و چند شخصیت زن را در بر میگیرد. بنابراین تعداد بانوان مطرح در شاهنامه و مطرح در این گزارش به مراتب بیش از تعداد این بخشهاست. اما از اینرو یک بخش به چند بانو اختصاص یافته که زیرمجموعۀ شخصیت یک مرد بودهاند. در یک مورد هم دو بخش به یک بانو اختصاص یافته: سودابه همسر کیکاووس و سودابه و سیاوش؛ زیرا دو داستان از یکدیگر جدا است و داستان دومی با فاصلۀ زمانی و پس از حوادث بسیار در جلد بعدی [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] اتفاق افتاده است؛ هرچند سودابه شخصیت ممتاز هر دو صحنه بوده است. گفتنی است که داستانها به ترتیب ورود بانوان به صحنۀ شاهنامه تنظیم شده است. | این کتاب دربرگیرنده ۲۶ گفتار و نوشتار است؛ برخی بخشها کوتاه بوده و از چند صفحه تجاوز نمیکند و برخی بلند است و چند شخصیت زن را در بر میگیرد. بنابراین تعداد بانوان مطرح در شاهنامه و مطرح در این گزارش به مراتب بیش از تعداد این بخشهاست. اما از اینرو یک بخش به چند بانو اختصاص یافته که زیرمجموعۀ شخصیت یک مرد بودهاند. در یک مورد هم دو بخش به یک بانو اختصاص یافته: سودابه همسر کیکاووس و سودابه و سیاوش؛ زیرا دو داستان از یکدیگر جدا است و داستان دومی با فاصلۀ زمانی و پس از حوادث بسیار در جلد بعدی [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] اتفاق افتاده است؛ هرچند سودابه شخصیت ممتاز هر دو صحنه بوده است. گفتنی است که داستانها به ترتیب ورود بانوان به صحنۀ شاهنامه تنظیم شده است. | ||