۱۴۶٬۳۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ه های' به 'ههای'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه های' به 'ههای') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
در بخش آغازین این کتاب گفته میشود نخست باید خود روایت را تعریف کنیم. عناصر اصلی روایت چیست؟ یک روایت برای اینکه روایت شمرده شود، چه باید داشته باشد؟ پاسخ ساده این است که بگوییم همۀ روایتها داستانی را عرضه میکنند. داستان پیرفتی از رویدادهاست که شامل شخصیتها میشود. از اینرو روایت شکلی از ارتباط است که پیرفتی از رویدادها به دست میدهد، رویدادهایی که شخصیتها ایجاد و تجربه کردهاند. به این ترتیب در فصل اول این کتاب بیشتر بر راویان و شخصیتها تمرکز شده است. این فصل در حکم جعبهابزار مفاهیم بنیادین روایتشناسی است و چگونگی استفاده از آنها را در تحلیل داستان نشان میدهد. در فصلهای بعدی، این جعبهابزار همچون چارچوبی سازمانیافته برای انبوهی از اصطلاحات و مفاهیم ویژه در بافت استفاده میشود. | در بخش آغازین این کتاب گفته میشود نخست باید خود روایت را تعریف کنیم. عناصر اصلی روایت چیست؟ یک روایت برای اینکه روایت شمرده شود، چه باید داشته باشد؟ پاسخ ساده این است که بگوییم همۀ روایتها داستانی را عرضه میکنند. داستان پیرفتی از رویدادهاست که شامل شخصیتها میشود. از اینرو روایت شکلی از ارتباط است که پیرفتی از رویدادها به دست میدهد، رویدادهایی که شخصیتها ایجاد و تجربه کردهاند. به این ترتیب در فصل اول این کتاب بیشتر بر راویان و شخصیتها تمرکز شده است. این فصل در حکم جعبهابزار مفاهیم بنیادین روایتشناسی است و چگونگی استفاده از آنها را در تحلیل داستان نشان میدهد. در فصلهای بعدی، این جعبهابزار همچون چارچوبی سازمانیافته برای انبوهی از اصطلاحات و مفاهیم ویژه در بافت استفاده میشود. | ||
در عمل همۀ | در عمل همۀ نظریههای روایت میان آنچه روایت میشود (داستان) و اینکه چگونه روایت میشود (گفتمان) تمایز قایل میشوند. برخی نظریهپردازان همچون ژرار ژنت معنایی دقیق برای اصطلاح «روایت» برگزیدند که روایتها را به متونی که به صورت کلامی روایت شده محدود میکند. دیگران استدلال میکنند که هر چیزی در هر گونهای داستان بگوید، روایت میسازد. در بخش دوم کتاب چارچوب روایتشناسی از قبیل زمینهها و بنیادها، گونههای روایت، ارتباط روایی و سطوح روایت بررسی شده است. | ||
در بخش سوم نظریههای ژرار ژنت و فرانتس کی. استنزل تلفیق شده است. افزون بر این تجدیدنظرها و اصطلاحات مختلف پیشنهادی چتمن، لنسر، لینتولت، کوهن، بال و فلودرنیک را هم بررسی نیکند. اصطلاحاتی که در این بخش به آن پرداخته شده عبارتند از: روایتگری (آوا)، کانونیسازی (وجه) و وضعیت روایی. | در بخش سوم نظریههای ژرار ژنت و فرانتس کی. استنزل تلفیق شده است. افزون بر این تجدیدنظرها و اصطلاحات مختلف پیشنهادی چتمن، لنسر، لینتولت، کوهن، بال و فلودرنیک را هم بررسی نیکند. اصطلاحاتی که در این بخش به آن پرداخته شده عبارتند از: روایتگری (آوا)، کانونیسازی (وجه) و وضعیت روایی. | ||