۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''أسرار العارفين في شرح کلام مولانا اميرالمؤمنين(ع)''' اثر [[بحرالعلوم، جعفر بن محمدباقر|جعفر بن محمدباقر بحرالعلوم]] (1281-1377ق)، شرحی است عرفانی و عقلانی بر دعای کمیل. | '''أسرار العارفين في شرح کلام مولانا اميرالمؤمنين(ع)''' اثر [[بحرالعلوم، جعفر بن محمدباقر|جعفر بن محمدباقر بحرالعلوم]] (1281-1377ق)، شرحی است عرفانی و عقلانی بر دعای کمیل. | ||
نویسنده در مقدمه در سه مقصد، سه مطلب را توضیح داده است: مقصد اول، معرفی خاندان بحرالعلوم است؛ مقصد دوم بحث فقهی قصد و انشاء در دعا را مطرح کرده است و در مقصد سوم، ضمن معرفی دعای کمیل (دعای خضر)، [[کمیل بن زیاد|کمیل بن زیاد نخعی]] و شخصیت برجسته وی شناسانده شده است<ref> مردی، عباس علی، ص108</ref>. | |||
نویسنده در مقدمه در سه مقصد، سه مطلب را توضیح داده است: مقصد اول، معرفی خاندان بحرالعلوم است؛ مقصد دوم بحث فقهی قصد و انشاء در دعا را مطرح کرده است و در مقصد سوم، ضمن معرفی دعای کمیل (دعای خضر)، کمیل بن زیاد نخعی و شخصیت برجسته وی شناسانده شده است<ref> مردی، عباس علی، ص108</ref>. | |||
شارح با دسته بندی فنی عناوین، ضمن تقسیم دعا به هفتاد فقره، آن را در محورهای نهگانه (از جمله: قسم به ذات خد و صفات حسنای الهی؛ مناجات و دعا؛ امیدواری و تذلل؛ طلب رحم از خداوند؛ استغاثه به خداوند؛ اعتماد به رحمت خداوندی؛ دعا)، شرح کرده است. وی از روش شرح خود در مقدمه سخنی نگفته، اما با نگاهی به متن شرح، میتوان دریافت که ابتدا به توضیح واژگان دعا پرداخته و سپس آیات ناظر به متن دعا را نقل کرده است. وی همچنین در شرح خود به بسیاری از روایات و اشعار استناد کرده است. در بخشهایی نیز به عقاید گروهها توجه داده و از دیدگاه فلاسفه، متکلمین، صابئه، ثنویه و... در مطالب مربوط، سخن به میان آورده است. در برخی از موارد نیز نحلههای علمی را شناسانده و دیدگاههای آنها را نقد کرده است. وی همچنین به بحث امامت توجهی ویژه داشته و مطالب مفیدی در شناخت امامت، طرق شناخت امام، فضیلت ائمه بر انبیاء و ... را مطرح کرده است<ref>همان</ref>. | شارح با دسته بندی فنی عناوین، ضمن تقسیم دعا به هفتاد فقره، آن را در محورهای نهگانه (از جمله: قسم به ذات خد و صفات حسنای الهی؛ مناجات و دعا؛ امیدواری و تذلل؛ طلب رحم از خداوند؛ استغاثه به خداوند؛ اعتماد به رحمت خداوندی؛ دعا)، شرح کرده است. وی از روش شرح خود در مقدمه سخنی نگفته، اما با نگاهی به متن شرح، میتوان دریافت که ابتدا به توضیح واژگان دعا پرداخته و سپس آیات ناظر به متن دعا را نقل کرده است. وی همچنین در شرح خود به بسیاری از روایات و اشعار استناد کرده است. در بخشهایی نیز به عقاید گروهها توجه داده و از دیدگاه فلاسفه، متکلمین، صابئه، ثنویه و... در مطالب مربوط، سخن به میان آورده است. در برخی از موارد نیز نحلههای علمی را شناسانده و دیدگاههای آنها را نقد کرده است. وی همچنین به بحث امامت توجهی ویژه داشته و مطالب مفیدی در شناخت امامت، طرق شناخت امام، فضیلت ائمه بر انبیاء و ... را مطرح کرده است<ref>همان</ref>. | ||