من عاش بعد الموت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR67918J1.jpg | عنوان = من عاش بعد الموت | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن ابی الدنیا، عبدالله بن محمد (نويسنده) دمشقی، ایمن بن عارف (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = مکت...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''من عاش بعد الموت '''، تألیف راوی و محدث بزرگ [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابی‎الدنیا]] (متوفی 208-281ق)، رساله‌ای حدیثی در ذکر احادیث، آثار و حکایت در موضوع ببرانگیخته ‌شدن پس از مرگ است. این اثر با مقدمه و تحقیق ابو معاذ ایمن بن عارف دمشقی منتشر شده است.
'''من عاش بعد الموت '''، تألیف راوی و محدث بزرگ [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابی‌‌‌‌‌‌الدنیا]] (متوفی 208-281ق)، رساله‌ای حدیثی در ذکر احادیث، آثار و حکایت در موضوع ببرانگیخته ‌شدن پس از مرگ است. این اثر با مقدمه و تحقیق ابو معاذ ایمن بن عارف دمشقی منتشر شده است.


ایمان به بعث و زنده شدن پس از مرگ از ارکان ایمان است و منکر آن به اجماع علمای مسلمین کافر است. خداوند در قرآن کریم نیز مثال‌های فراوانی ذکر کرده که دلالت بر قدرت خداوند بر زنده کردن انسان‌ها پس از مرگ دارد. کتاب حاضر به این رکن ایمانی خدمت بزرگی کرده است. این کتاب به کسانی که پس از مرگ زنده شده‌اند اشاره کرده است. سپس آثار فراوانی را متذکر شده که سپس عبرت و اندرز است. اگر سؤال شود که من مؤمن به این موضوع هستم پس چه نیازی به این کتاب است؟ می‌گوییم: در ابراهیم خلیل که فرمود: «بلی و لکن لیطمئن قلبی» اسوه و نمونه حسنه‌ای است. با مطالعه این کتاب ایمانی به ایمان خواننده و هدایتی بر هدایتش افزوده می‌شود.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>‏
ایمان به بعث و زنده شدن پس از مرگ از ارکان ایمان است و منکر آن به اجماع علمای مسلمین کافر است. خداوند در قرآن کریم نیز مثال‌های فراوانی ذکر کرده که دلالت بر قدرت خداوند بر زنده کردن انسان‌ها پس از مرگ دارد. کتاب حاضر به این رکن ایمانی خدمت بزرگی کرده است. این کتاب به کسانی که پس از مرگ زنده شده‌اند اشاره کرده است. سپس آثار فراوانی را متذکر شده که سپس عبرت و اندرز است. اگر سؤال شود که من مؤمن به این موضوع هستم پس چه نیازی به این کتاب است؟ می‌گوییم: در ابراهیم خلیل که فرمود: «بلی و لکن لیطمئن قلبی» اسوه و نمونه حسنه‌ای است. با مطالعه این کتاب ایمانی به ایمان خواننده و هدایتی بر هدایتش افزوده می‌شود.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>‏