روشنفکران ایرانی و مسئله زبان: تفاوت میان نسخه‌ها

در بخش چهارم، بالو به تحلیل دیدگاه‌های روشنفکران دهۀ چهل و پنجاه مانند فخرالدین شادمان، جلال آل‌احمد، علی شریعتی و حسین نصر می‌پردازد که تحت تأثیر گفتمان بازگشت به خویشتن، رویکردی حفاظتی نسبت به زبان فارسی اتخاذ کردند.

کتاب با پی‌گفتاری انتقادی دربارۀ آیندۀ زبان فارسی و کارنامۀ روشنفکران ایرانی در این زمینه به پایان می‌رسد. این اثر به دلیل جامعیت تاریخی و تحلیل عمیق گفتمان‌های مختلف، منبعی ارزشمند برای پژوهشگران حوزۀ تاریخ فکری ایران، زبان‌شناسی اجتماعی و مطالعات فرهنگی محسوب می‌شود.<ref>[https://literaturelib.com/books/13381 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>