پرش به محتوا

کلیات خواجه حسین ثنایی مشهدی به همراه تعلیقات: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURکلیات خواجه حسین ثنایی مشهدیJ1.jpg | عنوان =کلیات خواجه حسین ثنایی مشهدی (درگذشتۀ 996 هجری در لاهور) به همراه تعلیقات | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = ثنایی مشهدی، خواجه حسین (نویسنده) رضایی، احترام (مص...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}


'''کلیات خواجه حسین ثنایی مشهدی''' تألیف خواجه حسین ثنایی مشهدی (درگذشتۀ 996ق)، تصحیح احترام رضایی؛ این مجموعه شامل دیوان اشعار، ساقی‌نامه و اسکندرنامه یکی از پایه‌گذاران سبک هندی در شعر فارسی است که با تعلیقات و توضیحات مفصل منتشر شده است.
'''کلیات خواجه حسین ثنایی مشهدی''' تألیف [[ثنایی مشهدی، خواجه حسین|خواجه حسین ثنایی مشهدی]] (درگذشتۀ 996ق)، تصحیح [[رضایی، احترام|احترام رضایی]]؛ این مجموعه شامل دیوان اشعار، ساقی‌نامه و اسکندرنامه یکی از پایه‌گذاران سبک هندی در شعر فارسی است که با تعلیقات و توضیحات مفصل منتشر شده است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۸: خط ۳۸:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
کلیات خواجه حسین ثنایی مشهدی، شاعر برجستۀ دورۀ صفوی و از پیشگامان سبک هندی، به همت احترام رضایی تصحیح و منتشر شده است. این مجموعه ارزشمند که نزدیک به 4500 بیت شعر را در بر می‌گیرد، شامل سه بخش اصلی است:
این کتاب تألیف [[ثنایی مشهدی، خواجه حسین|خواجه حسین ثنایی مشهدی]]، شاعر برجستۀ دورۀ صفوی و از پیشگامان سبک هندی، به همت [[رضایی، احترام|احترام رضایی]] تصحیح و منتشر شده است. این مجموعه ارزشمند که نزدیک به 4500 بیت شعر را در بر می‌گیرد، شامل سه بخش اصلی است:


1. دیوان اشعار: مشتمل بر قصاید، غزلیات، قطعات و رباعیات که حدود 3400 بیت را تشکیل می‌دهد. قصاید ثنایی به ویژه از نظر مضمون‌پردازی‌های دقیق و نوآوری‌های زبانی حائز اهمیت است.
1. دیوان اشعار: مشتمل بر قصاید، غزلیات، قطعات و رباعیات که حدود 3400 بیت را تشکیل می‌دهد. قصاید ثنایی به ویژه از نظر مضمون‌پردازی‌های دقیق و نوآوری‌های زبانی حائز اهمیت است.
خط ۴۶: خط ۴۶:
3. اسکندرنامه: منظومه‌ای با 871 بیت که از آثار مهم ثنایی محسوب می‌شود.
3. اسکندرنامه: منظومه‌ای با 871 بیت که از آثار مهم ثنایی محسوب می‌شود.


ثنایی مشهدی با ابداع معانی غریب در الفاظ موجز و پرداختن به مضامین بدیع، نقش مهمی در شکل‌گیری سبک هندی داشته است. ویژگی‌های بارز شعر او عبارتند از:
[[ثنایی مشهدی، خواجه حسین|ثنایی مشهدی]] با ابداع معانی غریب در الفاظ موجز و پرداختن به مضامین بدیع، نقش مهمی در شکل‌گیری سبک هندی داشته است. ویژگی‌های بارز شعر او عبارتند از:
 
- خیال‌پردازی‌های بدیع
- خیال‌پردازی‌های بدیع
- تشبیهات دور از ذهن
- تشبیهات دور از ذهن
- بازی‌های زبانی و حروفی
- بازی‌های زبانی و حروفی
- استفاده از صنایع ادبی پیچیده
- استفاده از صنایع ادبی پیچیده
- درون‌گرایی و توجه به مضامین ذهنی
- درون‌گرایی و توجه به مضامین ذهنی