آراء و مواقف تربوية و نفسية صائبة في التراث العربي الإسلامي: تفاوت میان نسخه‌ها

نوری، در ادامه به ذکر آراء سخنوران در جایگاه تعلیم پرداخته است. ابن سحنون (256-202ق) اولین شخصیتی است که به نظرات آموزشی او در رساله «آداب المعلمین» اشاره شده است. نویسنده با استناد به عباراتی چون «از بهترین عنایت‌های استاد به شاگردان رفاقت با آنهاست» و مانند آن دیدگاه ابن سحنون را در رابطه با شیوه صحیح تعلیم و تربیت تبیین نموده و بر معلم لازم دانسته است که دائماً با مهربانی با شاگردانش برخورد کند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35826/1/12 ر.ک: همان، ص12]</ref>

ابن جماعه (733-639ق) از دیگر نویسندگانی است که در کتابش با عنوان «تذکرة السامع و المتکلم فی آداب العالم و المتعلم» چنین نوشته است: بر معلم لازم است که در درس و بحث و سخنرانی انصاف را رعایت کند و سؤال از درس را اگرچه کوچک باشد پاسخگو باشد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35826/1/13 ر.ک: همان، ص13]</ref>

[[ابن خلدون، عبدالرحمن‌ بن‌ محمد|ابن خلدون]] (808-732ق) در مقدمه اش، ماوردی (1031-991م) در «أدب الدنیا والدین»، اخوان الصفا در رسائل، از دیگر نویسندگانی هستند که دیدگاه‌های آموزشی آنها مورد بررسی قرار گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35826/1/16 ر.ک: همان، ص39-16]</ref>

در فصل دوم کتاب، «جنبه‌های روان شناختی» مورد بررسی قرار گرفته که همانند جوانب آموزشی در منابع عربی اسلامی و کتب ادبی و فلسفی و طبی پراکنده است. این دیدگاه‌ها متفاوت بوده و برخی با روح زمانه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم فاصله دارد؛ لذا نویسنده از ذکر آنها پرهیز کرده؛ چراکه با لفظ صائب) درست(که در عنوان کتاب آمده منافات دارد.