لغت محلی شوشتر: تفاوت میان نسخه‌ها

چون مقدمۀ نسخۀ خطی «لغت محلی شوشتر» افتاده است، دانسته نیست مؤلف چه نامی برای کتاب خود برگزیده است؛ اینکه در [[لغت‌نامه دهخدا|لغتنامۀ دهخدا]] در بیشتر موارد نام آن را «لغت محلی شوشتر» عنوان کرده‌اند، معلوم نیست خواست استاد [[دهخدا، علی‌اکبر|دهخدا]] بوده است یا همکاران ایشان این نام را برای آن برگزیده‌اند. مصحح به تبعیت از [[لغت‌نامه دهخدا|لغتنامۀ دهخدا]]، نام «لغت محلی شوشتر» را برای این کتاب برگزیده است؛ زیرا این کتاب فرهنگ فارسی به فارسی در معنی مصطلح آن نیست، بلکه فرهنگی شوشتری به فارسی رسمی است و گویش شوشتری یکی از گویش‌های فارسی است.

آنچه از خلال این کتاب دربارۀ مؤلف دانسته می‌شود، این است که او متولد و متوطن شوشتر است. وی پس از مختصر مطلبی دربارۀ شوشتر می‌نویسد: «و بالجمله مولد و موطن راقم آثم، هر قدر که خامۀ واسطی‌نژاد در خصایص جمیلۀ آن مصر اعظم مبالغه و اطناب نماید، ناگفته بماند». مؤلف به هند سفر کرده و در مدت اقامت در آنجا با موبد فیروز ملاقات داشته و از او «رقعۀ کژدم» را دریافت کرده است. او بخشی از متن این رقعه را نیز ذکر کرده است. وی از حضور خود در محضر آصف‌الدوله یاد کرده است که ظاهراً «محمد یحیی علیخان بهادر» است که از 1161 تا 1212 قمری حکمران اوده بوده است. مؤلف با زبان هندی آشنایی داشته و برخی از لغات هندی را در فرهنگ خود نقل کرده است.