المنتهی في الکمال بروایات أبي محمد عبیدالله بن محمد بن جمیل الکرخي: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''المنتهی في الكمال'''، نوشته ابومنصور محمد بن سهل بن مرزُبان کرخی (درگذشته 330ق) است. او گزیده‌های برجسته‌ای از نثر و شعر عرب و گاه عجم را در این جُنگ ادبی، در دوازده باب با موضوع‌های گوناگون گرد آورده است. این نسخه فقط چهار کتاب از دوازده باب «المنتهی» را با عنوان‌های «الشوق و الفراق»، «الحنين إلی الأوطان»، «الحمد و الذّم» و «الاعتذارات» به روایت شاگرد ابن‌مرزبان «ابومحمد عبیدالله بن محمد بن جمیل کرخی» در بر دارد. سالم مرعی هدروسی، پژوهش کتاب را انجام داده است.
'''المنتهی في الكمال'''، نوشته [[ابن‌ مرزبا‌ن‌، محمد بن‌ سهل‌|ابومنصور محمد بن سهل بن مرزُبان کرخی]] (متوفی 330ق) است. او گزیده‌های برجسته‌ای از نثر و شعر عرب و گاه عجم را در این جُنگ ادبی، در دوازده باب با موضوع‌های گوناگون گرد آورده است. این نسخه فقط چهار کتاب از دوازده باب «المنتهی» را با عنوان‌های «الشوق و الفراق»، «الحنين إلی الأوطان»، «الحمد و الذّم» و «الاعتذارات» به روایت شاگرد [[ابن‌ مرزبا‌ن‌، محمد بن‌ سهل‌|ابن‌ مرزبان]] «[[ابومحمد عبیدالله بن محمد بن جمیل کرخی]]» در بر دارد. [[هدروسی، سالم مرعی|سالم مرعی هدروسی]]، پژوهش کتاب را انجام داده است.


==ساختار کتاب==
==ساختار کتاب==
المنتهی في الكمال، کتابی است که با موضوع و روش نگارش خود، رویکرد نویسنده را در پرداختن به سلوک و اخلاق انسان با اسلوب جدلی نشان می‌دهد. این کتاب به کوشش «فؤاد سزگین» در مجموعه «تاريخ التراث العربي» چاپ شده است. دوازده باب المنتهی عنوانِ «کتاب» گرفته‌، که برخی از آنها در دسترس و برخی دیگر یافت نشده‌ است. چیدمان باب‌ها چنین است:
المنتهی في الكمال، کتابی است که با موضوع و روش نگارش خود، رویکرد نویسنده را در پرداختن به سلوک و اخلاق انسان با اسلوب جدلی نشان می‌دهد. این کتاب به کوشش «[[سزگین، فؤاد|فؤاد سزگین]]» در مجموعه «[[تاريخ التراث العربي]]» چاپ شده است. دوازده باب المنتهی عنوانِ «کتاب» گرفته‌، که برخی از آنها در دسترس و برخی دیگر یافت نشده‌ است. چیدمان باب‌ها چنین است:
# كتاب مدح الأدب (نیست)؛
# كتاب مدح الأدب (نیست)؛
# كتاب الصفات [صفة البلاغة] (نیست)؛
# كتاب الصفات [صفة البلاغة] (نیست)؛
خط ۴۸: خط ۴۸:


==كتاب الشوق و الفراق==
==كتاب الشوق و الفراق==
[[الشوق و الفراق]]، چهارمینِ کتاب از مجموعه «المنتهی» است. این اثر، جداگانه با پژوهش «جلیل عطیه» عرضه شده است.
[[الشوق و الفراق]]، چهارمینِ کتاب از مجموعه «المنتهی» است. این اثر، جداگانه با پژوهش «[[جلیل عطیه]]» عرضه شده است.
هدروسی (محقق)، باب‌های 14، 15 و 16 این نسخه از شوق و فراق را برگرفته‌شده از کتاب «التهاني و التعازي» (کتاب ششم المنتهی) می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص3</ref>‏.
 
[[هدروسی، سالم مرعی|هدروسی]] (محقق)، باب‌های 14، 15 و 16 این نسخه از شوق و فراق را برگرفته‌شده از کتاب «[[التهاني و التعازي]]» (کتاب ششم المنتهی) می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص3</ref>‏.


==الحنين إلی الأوطان==
==الحنين إلی الأوطان==
پنجمین اثر از مجموعه المنتهی، [[الحنين إلی الأوطان]] است. این کتاب از آثار «حَنینیه» یا «شِکوائیه‌نویسی» در جهان اسلام است که در نسخه‌ای دیگر با پژوهش «جلیل عطیه» عرضه شده است.
پنجمین اثر از مجموعه المنتهی، [[الحنين إلی الأوطان]] است. این کتاب از آثار «حَنینیه» یا «شِکوائیه‌نویسی» در جهان اسلام است که در نسخه‌ای دیگر با پژوهش «جلیل عطیه» عرضه شده است.
هدروسی (محقق) می‌گوید: رمضان شِشِن در مقدمه‌ای که بر کتاب «الآمل و المأمول» نوشته، فهرست را حذف نموده است. او گمان برده است که فهرست‌های المنتهی را نسخه‌نویسان به رونوشت‌های خود افزوده‌اند، اما گمان برتر این است که فهرست‌ها در نسخه اصلی بوده است و دو نسخه «ولی‌الدین» و «ایاصوفیا» از روی آن نوشته شده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص144</ref>‏.
 
[[هدروسی، سالم مرعی|هدروسی]] (محقق) می‌گوید: رمضان شِشِن در مقدمه‌ای که بر کتاب «الآمل و المأمول» نوشته، فهرست را حذف نموده است. او گمان برده است که فهرست‌های المنتهی را نسخه‌نویسان به رونوشت‌های خود افزوده‌اند، اما گمان برتر این است که فهرست‌ها در نسخه اصلی بوده است و دو نسخه «ولی‌الدین» و «ایاصوفیا» از روی آن نوشته شده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص144</ref>‏.


==كتاب الحمد و الذم==
==كتاب الحمد و الذم==
این کتاب، نهمین باب از مجموعه المنتهی است که ابن ‌مرزبان در آن به شکرگزاری آدمی در همه وجوه زندگی‌اش، چه هنگامی که از داد و دهش برخوردار می‌گردد و چه هنگامی که با محنت و منعِ نعمت روبه‌رو می‌شود، پرداخته است. نوشته او درباره ذم (سرزنش)، شمار کمی از باب‌های کتاب را در بر دارد. الحمد و الذّم در 36 باب سامان یافته است.
این کتاب، نهمین باب از مجموعه المنتهی است که [[ابن‌ مرزبا‌ن‌، محمد بن‌ سهل‌|ابن ‌مرزبان]] در آن به شکرگزاری آدمی در همه وجوه زندگی‌اش، چه هنگامی که از داد و دهش برخوردار می‌گردد و چه هنگامی که با محنت و منعِ نعمت روبه‌رو می‌شود، پرداخته است. نوشته او درباره ذم (سرزنش)، شمار کمی از باب‌های کتاب را در بر دارد. الحمد و الذّم در 36 باب سامان یافته است.


==نمونه مباحث==
==نمونه مباحث==
خط ۶۶: خط ۶۸:


==محتوای کتاب==
==محتوای کتاب==
الاعتذارات در یک خطبه و 18 باب سامان یافته است، اما آنچه به دست ما رسیده، کاستی‌های بسیاری دارد؛ هدروسی (محقق) در این‌باره می‌گوید: شکاف متنیِ بزرگی در نسخه اصلی دیده می‌شود که نسخه‌نویس نیز بدان گوشزد نموده است. در این کتاب، از باب‌های هجده‌گانه و خطبه آن به‌جز نخستین باب‌ها (پنج باب) و بخشی از باب دوم [و هفدهم] چیزی باقی نمانده است. البته اشتباهاتی در مطالب بخش پایانی باب نخست و باب‌های سوم و چهارم و نیز در بخشی از باب‌های پنجم و هفدهم صورت گرفته است<ref>ر.ک: جهاز النقد، ص283</ref>‏. او در پاورقی پایان باب نخست با استناد به دو عبارت نامربوط «قَالَتِ امْرَأَةٌ مِنَ العَرَبِ» و «قَالَ الطَّائي» می‌گوید: در نسخه خطی اصلی، صفحه‌هایی از بخش پایانی باب نخست و از اوایل باب دوم کَنده و گُم شده است. بدین سبب، دو متن نامربوط از این دو باب در پیِ هم آمده و پیوند معناییِ ناموجّهی را در متن ایجاد کرده است. هدروسی این دو فقره را از یکدیگر جدا نموده و به‌ترتیب، در دو باب نخست گنجانده است<ref>ر.ک: همان، ص291</ref>.‏
الاعتذارات در یک خطبه و 18 باب سامان یافته است، اما آنچه به دست ما رسیده، کاستی‌های بسیاری دارد؛ [[هدروسی، سالم مرعی|هدروسی]] (محقق) در این‌باره می‌گوید: شکاف متنیِ بزرگی در نسخه اصلی دیده می‌شود که نسخه‌نویس نیز بدان گوشزد نموده است. در این کتاب، از باب‌های هجده‌گانه و خطبه آن به‌جز نخستین باب‌ها (پنج باب) و بخشی از باب دوم [و هفدهم] چیزی باقی نمانده است. البته اشتباهاتی در مطالب بخش پایانی باب نخست و باب‌های سوم و چهارم و نیز در بخشی از باب‌های پنجم و هفدهم صورت گرفته است<ref>ر.ک: جهاز النقد، ص283</ref>‏. او در پاورقی پایان باب نخست با استناد به دو عبارت نامربوط «قَالَتِ امْرَأَةٌ مِنَ العَرَبِ» و «قَالَ الطَّائي» می‌گوید: در نسخه خطی اصلی، صفحه‌هایی از بخش پایانی باب نخست و از اوایل باب دوم کَنده و گُم شده است. بدین سبب، دو متن نامربوط از این دو باب در پیِ هم آمده و پیوند معناییِ ناموجّهی را در متن ایجاد کرده است. هدروسی این دو فقره را از یکدیگر جدا نموده و به‌ترتیب، در دو باب نخست گنجانده است<ref>ر.ک: همان، ص291</ref>.‏


نمایه عناوین کتاب بدین‌گونه است که از باب ششم تا هجدهم کتاب، (به‌جز باب هفدهم) فقط عنوان آن‌ها در کتاب درج شده است و متنی را در بر ندارد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص305-301</ref>‏. عنوان باب‌هایی که دارای متن است، عبارتند از:
نمایه عناوین کتاب بدین‌گونه است که از باب ششم تا هجدهم کتاب، (به‌جز باب هفدهم) فقط عنوان آن‌ها در کتاب درج شده است و متنی را در بر ندارد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص305-301</ref>‏. عنوان باب‌هایی که دارای متن است، عبارتند از:
خط ۷۶: خط ۷۸:
# دستاویز آن مقامِ والا که بخیل است و نخواهد صِله دهد<ref>ر.ک: همان، ص282</ref>‏.
# دستاویز آن مقامِ والا که بخیل است و نخواهد صِله دهد<ref>ر.ک: همان، ص282</ref>‏.


هدروسی (محقق) ذیل عنوان «جهاز النقد» باب‌های «المنتهی في الكمال» را بررسی می‌کند. او منابع نثر و نظم کتاب را شناسایی کرده، با منابع دیگر مقایسه می‌نماید و به تطبیق نسخه‌ها دست می‌زند.
[[هدروسی، سالم مرعی|هدروسی]] (محقق) ذیل عنوان «جهاز النقد» باب‌های «المنتهی في الكمال» را بررسی می‌کند. او منابع نثر و نظم کتاب را شناسایی کرده، با منابع دیگر مقایسه می‌نماید و به تطبیق نسخه‌ها دست می‌زند.
کارهای دیگر او عبارت است از: شرح حال اشخاص؛ معنای واژه‌ها و عبارت‌ها؛ مقایسه میان دو نسخه «چستربی» و «اَیاصوفیا» به‌ویژه تطبیق باب‌ها و شناساندن باب‌های تکراری.
کارهای دیگر او عبارت است از: شرح حال اشخاص؛ معنای واژه‌ها و عبارت‌ها؛ مقایسه میان دو نسخه «چستربی» و «اَیاصوفیا» به‌ویژه تطبیق باب‌ها و شناساندن باب‌های تکراری.