مسائل بوطیقای داستایفسکی: تفاوت میان نسخه‌ها

این کتاب کاوشی است در سبک و فرم و ساختار آثار فئودور داستایفسکی و دگرگونی‌های بنیادینی که او در شکل رمان پدید آورد، به قصد طرح نظریه‌ای فلسفی و زیبایی‌شناختی. میخاییل باختین در این کتاب از خلال پرداختن به عناصر شکل‌دهنده به آثار داستایفسکی و ساختار و فرم رمان‌های او و شیوه روایتگری و قصه‌پردازی در این رمان‌ها، مباحث نظری و فلسفی‌اش را درباره رمان چندآوایی و ادبیات کارناوالی و ساختار مکالمه‌ای رمان مطرح می‌کند. باختین چنان‌که در یادداشت ابتدای کتاب توضیح می‌دهد، نوآوری داستایفسکی را از یک نوآوری صرفاً ادبی فراتر می‌داند و معتقد است «داستایفسکی آفرینندۀ مدل هنری نوینی از جهان است، مدلی که به واسطۀ آن، بسیاری از وجوه پایه‌ای فرم‌های پیشین هنری، در معرض بازسازی ریشه‌ای قرار گرفتند». آنچه باختین در کتاب خود به آن پرداخته، توضیح و نشان‌دادن همین نوآوری بنیادین است.

این کتاب دارای پنج فصل و یک مقدمه مختصر (از مؤلف) و یک نتیجه‌گیری است. باختین در مقدمه می‌نویسد: «ما داستایفسکی را یکی از بزرگ‌ترین نوآوران در قلمرو فرم هنری می‌دانیم. او نوع کاملاً جدیدی از تفکر هنری را ایجاد کرد که ما موقتاً آن را چند‌صدایی نامیده‌ایم. این نوع تفکر هنری در رمان‌های داستایوفسکی تجلی پیدا کرد. اما اهمیت آن بسیار فراتر از محدودیت‌های رمان است و به چندین اصل اساسی زیبایی‌شناسی اروپایی می‌پردازد. هدف این اثر این است که از طریق تحلیل ادبی نظری، این نوآوری بنیادی داستایفسکی را به نمایش بگذارد.