۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آذرتاش آذرنوش' به 'آذرتاش آذرنوش') |
جز (جایگزینی متن - '« ' به '«') |
||
خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
اين كتاب نخست در 889م توسط هوتسما در ليدن منتشر شد. سپس در 336ق918/م، با عنوان «تاريخ دوله آل سلجوق«، بدون هيچگونه مقدمه در قاهره به چاپ رسيد. در 974م، محمد عزاوى با حمايت مالى «بنياد فرهنگ | اين كتاب نخست در 889م توسط هوتسما در ليدن منتشر شد. سپس در 336ق918/م، با عنوان «تاريخ دوله آل سلجوق«، بدون هيچگونه مقدمه در قاهره به چاپ رسيد. در 974م، محمد عزاوى با حمايت مالى «بنياد فرهنگ ايران«دوباره آن را در قاهره منتشر كرد و مقدمهاى كوتاه و مفيد بر آن افزود. وى نام اصلى كتاب را كه «زبده النصره و نخبه العصره«بود، به كتاب باز گرداند. سرانجام در 356ش، محمد حسين جليلى در همان مؤسسه آن را به فارسى ترجمه كرد؛ ولى ترجمه روى هم رفته نازيبا و گاه مغلوط است <ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ص580</ref>. | ||
بندارى بسيار كوشيده است كه از يك سو، سجعها و موازنههاى پرپيچ و تاب عماد را كه موجب نامفهوم شدن تاريخ مىگردد، از كتاب بزدايد و به همين منظور، علاوه بر روانسازى بسيارى از عبارات، انبوهى رساله، خطبه و شعر را كه ارزش ادبى آنها بر جنبه تاريخى مىچربيد، حذف كرده است. از سوى ديگر، وى كوشيده است در اين كار اغراق نورزد و تا جايى كه ممكن است، مايه اصلى نثر عمادالدين را حفظ كند و خوانندگان زمان خود را كه به اين گونه نثر ميل تمام داشتند، خشنود سازد <ref>همان</ref>. | بندارى بسيار كوشيده است كه از يك سو، سجعها و موازنههاى پرپيچ و تاب عماد را كه موجب نامفهوم شدن تاريخ مىگردد، از كتاب بزدايد و به همين منظور، علاوه بر روانسازى بسيارى از عبارات، انبوهى رساله، خطبه و شعر را كه ارزش ادبى آنها بر جنبه تاريخى مىچربيد، حذف كرده است. از سوى ديگر، وى كوشيده است در اين كار اغراق نورزد و تا جايى كه ممكن است، مايه اصلى نثر عمادالدين را حفظ كند و خوانندگان زمان خود را كه به اين گونه نثر ميل تمام داشتند، خشنود سازد <ref>همان</ref>. |
ویرایش