ديوان أبي‌الفتح البستي: تفاوت میان نسخه‌ها

| پدیدآورندگان

| پدیدآوران =  

[[خطیب، دریه]] (محقق)

[[صقال، لطفی]] (محقق)

| پیش از =  

}}

اشعار این دیوان، عمدتا قطعات شعری کوتاه، در بحرهای مختلف عروضی است و بالغ بر چهارصدوپنجاه‌وسه قطعه از شاعر به‌همراه قطعاتی در پایان دیوان منسوب به وی، است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص218-221</ref>.

* نگارش قطعات شعری کوتاه: بخش عمده‌ای از اشعار این دیوان، شامل قطعات شعری کوتاهی است که از یک تا بیست بیت متغیرند. شاعر برخلاف بسیاری از شعرای بزرگ معاصر خود، کمتر به سرودن قصیده‌های طولانی روی آورده است.

تنها استثنا در رویکرد او به نگارش قطعات کوتاه، قصیده معروف «الحكم» است که به‌عنوان طولانی‌ترین اثر او شناخته می‌شود. این قصیده، نمونه‌ای برجسته از اشعار حکمی اوست که نمایانگر دیدگاه حکیمانه او به زندگی است:

فراوانی استفاده او از معماها (چیستان‌ها) و معادلات فقهی یا ریاضی در شعر، از دیگر ویژگی‌های شعر اوست<ref>ر.ک: مقدمه، ص5</ref>. این، به معنای آن است که اشعار او تنها شامل مضامین ساده نیستند، بلکه در آن‌ها قطعاتی وجود دارد که نیاز به تفکر و درکی عمیق‌تر دارند.

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1404 توسط فاضل گرنه زاده]]

[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1404 توسط محسن عزیزی]]