شرح الصحیفة الکاملة السجادیة (رضا علی طالقانی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''شرح الصحيفة الكاملة السجادية'''، تألیف مولی رضا علی طالقانی (متوفی قبل از 1057ق)، شرحی است بر کتاب «الصحيفة الکاملة السجادية»، که با تهذیب و تکمیل و تعلیق مولی محمدصالح قروینی (1019-1116ق)، به‌صورت مزجی، منتشر شده است.
'''شرح الصحيفة الكاملة السجادية'''، تألیف [[طالقانی، رضا علی|مولی رضا علی طالقانی]] (متوفی قبل از 1057ق)، شرحی است بر کتاب «[[الصحیفة الکاملة السجادیة (ناشر میثم تمار)|الصحيفة الکاملة السجادية]]»، که با تهذیب و تکمیل و تعلیق مولی [[قزوینی، محمدصالح بن محمدباقر|محمدصالح قروینی]] (1019-1116ق)، به‌صورت مزجی، منتشر شده است.


حاشیه قزوینی که همواره با عنوان «أقول» آغاز گردیده و با کلمه «انتهی» خاتمه یافته، بسیار فنی است و نشانگر قدرت علمی و استقامت سلیقه و طبع سلیم اوست. حواشی و شروح قزوینی به‌دور از حشو و زوائد و مختصر و مفید، پرداخته شده است. قزوینی به‌جز تعالیق و حواشی که بر کلام شارح طالقانی نوشته، مطالب او را تهذیب نیز نموده است؛ بدین معنی که او گاهی کلمه یا کلماتی را تغییر می‌دهد و گاهی جمله و یا جملاتی را حذف و گاهی اضافه می‌کند که مصحح این‌گونه موارد را از نسخ شرح در حاشیه آورده و بدان‌ها اشاره کرده است<ref>ر.ک: مقدمه تصحیح، ص68-69</ref>.
حاشیه قزوینی که همواره با عنوان «أقول» آغاز گردیده و با کلمه «انتهی» خاتمه یافته، بسیار فنی است و نشانگر قدرت علمی و استقامت سلیقه و طبع سلیم اوست. حواشی و شروح قزوینی به‌دور از حشو و زوائد و مختصر و مفید، پرداخته شده است. قزوینی به‌جز تعالیق و حواشی که بر کلام شارح طالقانی نوشته، مطالب او را تهذیب نیز نموده است؛ بدین معنی که او گاهی کلمه یا کلماتی را تغییر می‌دهد و گاهی جمله و یا جملاتی را حذف و گاهی اضافه می‌کند که مصحح این‌گونه موارد را از نسخ شرح در حاشیه آورده و بدان‌ها اشاره کرده است<ref>ر.ک: مقدمه تصحیح، ص68-69</ref>.


در میان شروح و حواشی صحیفه، قزوینی از شرح سید داماد و «رياض العابدين» بدیع‌الزمان قهپایی (ملا بدیع هرندی) نسبتا بسیار نقل کرده است. گرچه در نقل از کتاب «ریاض» به‌جز یک مورد که به نام مؤلف آن تصریح کرده، در سایر موارد، از او با عنوان «بعض الشارحين»، «بعضهم» و «قيل» یاد کرده است. وی در یک مورد، از «حدیقه هلالیه» شیخ بهایی بدون تصریح به نام حدیقه، مطالبی را آورده است و نیز در یک مورد، از حواشی فیض بر صحیفه نقل می‌کند که ظاهرا بیش از آن، از آن بهره برده است. او در یک مورد، از شرح صحیفه، تألیف شخصی به نام «صادق»، نقل می‌کند. محشی در یک مورد، از ترجمه «الصحيفة السجادية» تألیف بعض الفضلاء یاد کرده است. مأخذ اصلی شارح و محشی در ایضاح لغات، کتاب «صحاح جوهری» است. سایر منابع کتاب، ازاین‌قرارند: أساس البلاغة زمخشری، امالی شیخ صدوق، امالی شیخ طوسی، تفسیر بیضاوی، خصال شیخ صدوق، زبور داود، زهرة الرياض، الشافية، عيون أخبار الرضا، القاموس المحيط و...<ref>ر.ک: همان، ص69</ref>.
در میان شروح و حواشی صحیفه، [[قزوینی، محمدصالح بن محمدباقر|قزوینی]] از شرح سید داماد و «[[رياض العابدين]]» [[قهپائی، بدیع‌الزمان|بدیع‌الزمان قهپایی (ملا بدیع هرندی)]] نسبتا بسیار نقل کرده است. گرچه در نقل از کتاب «ریاض» به‌جز یک مورد که به نام مؤلف آن تصریح کرده، در سایر موارد، از او با عنوان «بعض الشارحين»، «بعضهم» و «قيل» یاد کرده است. وی در یک مورد، از «حدیقه هلالیه» شیخ بهایی بدون تصریح به نام حدیقه، مطالبی را آورده است و نیز در یک مورد، از حواشی فیض بر صحیفه نقل می‌کند که ظاهرا بیش از آن، از آن بهره برده است. او در یک مورد، از شرح صحیفه، تألیف شخصی به نام «صادق»، نقل می‌کند. محشی در یک مورد، از ترجمه «[[الصحيفة السجادية الكاملة|الصحيفة السجادية]]» تألیف بعض الفضلاء یاد کرده است. مأخذ اصلی شارح و محشی در ایضاح لغات، کتاب «صحاح جوهری» است. سایر منابع کتاب، ازاین‌قرارند: [[أساس البلاغة]] [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]]، [[امالی شيخ صدوق|امالی]] [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]]، [[الأمالي (طوسی)|امالی]] [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، [[أنوار التنزيل و أسرار التأويل (تفسير البيضاوي)|تفسیر بیضاوی]]، [[خصال شيخ صدوق|خصال شیخ صدوق]]، زبور داود، [[زهرة الرياض و نزهة المرتاض|زهرة الرياض]]، [[الشافية في علم التصريف و يليها الوافية نظم الشافية|الشافية]]، [[عيون أخبار الرضا عليه‌السلام (تصحیح لاجوردی‌)|عيون أخبار الرضا]]، [[القاموس المحيط]] و...<ref>ر.ک: همان، ص69</ref>.


کتاب با مقدمه مفصلی از مصحح آغاز شده است که در آن، ضمن شرح حال طالقانی و قزوینی، به معرفی کتاب حاضر، پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص5-70</ref>.
کتاب با مقدمه مفصلی از مصحح آغاز شده است که در آن، ضمن شرح حال طالقانی و قزوینی، به معرفی کتاب حاضر، پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص5-70</ref>.