۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
سرودههاى وى، سرشار از روح حماسه و معنويت و فضيلت بوده و چونان درفشى افراشته، به حق فراخوانده و بىلياقتى بنى اميه و ناشايستگى آنان را براى حكومت بر مسلمين مطرح مىسازد. | سرودههاى وى، سرشار از روح حماسه و معنويت و فضيلت بوده و چونان درفشى افراشته، به حق فراخوانده و بىلياقتى بنى اميه و ناشايستگى آنان را براى حكومت بر مسلمين مطرح مىسازد. | ||
«[[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] » در مورد وى معتقد است كه او نخستين كسى است كه در شيعه، باب مناظره، احتجاج و جدل مكتبى و دينى را گشوده و ديگرى گفته است: كميت، اولين كسى است كه در شعرش، آشكارا از محبت اهل بيت(ع) دم زده است. | «[[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]» در مورد وى معتقد است كه او نخستين كسى است كه در شيعه، باب مناظره، احتجاج و جدل مكتبى و دينى را گشوده و ديگرى گفته است: كميت، اولين كسى است كه در شعرش، آشكارا از محبت اهل بيت(ع) دم زده است. | ||
اشعار او، گاهى پيش از خودش، سرزمينها و دلها را فتح مىكرد و آفاق را درمىنورديد و زبان به زبان، در ميان شيعيان مطرح مىشد و اين يكى از بزرگترين موفقيتهاى او در سرودن شعر مكتبى بود. گفتهاند كه در كوفه، هركس شعر كميت را نمىدانست، او را شيعه نمىدانستند. | اشعار او، گاهى پيش از خودش، سرزمينها و دلها را فتح مىكرد و آفاق را درمىنورديد و زبان به زبان، در ميان شيعيان مطرح مىشد و اين يكى از بزرگترين موفقيتهاى او در سرودن شعر مكتبى بود. گفتهاند كه در كوفه، هركس شعر كميت را نمىدانست، او را شيعه نمىدانستند. |
ویرایش