تفسیر نجف: بخشی از ترجمه و تفسیری کهن از قرآن کریم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURتفسیر نجفJ1.jpg | عنوان =تفسیر نجف: بخشی از ترجمه و تفسیری کهن از قرآن کریم | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = آقامحمدی، امیرحسین (مصحح) |زبان | زبان =فارسی | کد کنگره =BP102/1/ت9 1403 | موضوع =قرآن - تفسیر - متون قدی...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


'''تفسیر نجف: بخشی از ترجمه و تفسیری کهن از قرآن کریم''' به تصحیح امیرحسین آقامحمدی؛ این کتاب شامل ترجمه و تفسیر کهنی از سه سوره آل عمران، نساء و مائده قرآن کریم است که از نسخه خطی کتابخانه حیدریه نجف اشرف استخراج شده است.
'''تفسیر نجف: بخشی از ترجمه و تفسیری کهن از قرآن کریم''' به تصحیح [[آقامحمدی، امیرحسین|امیرحسین آقامحمدی]]؛ این کتاب شامل ترجمه و تفسیر کهنی از سه سوره آل عمران، نساء و مائده قرآن کریم است که از نسخه خطی کتابخانه حیدریه نجف اشرف استخراج شده است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۲: خط ۳۲:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
کتاب «تفسیر نجف» تصحیح و تحقیق امیرحسین آقامحمدی، متنی ارزشمند از ترجمه و تفسیر کهن قرآن کریم است که از نسخه خطی شماره 427 کتابخانه حیدریه نجف اشرف استخراج شده است. این اثر کهن که احتمالاً متعلق به قرن ششم هجری است، ترجمه و تفسیری از سه سوره آل عمران، نساء و مائده را شامل می‌شود.
کتاب «تفسیر نجف» تصحیح و تحقیق [[آقامحمدی، امیرحسین|امیرحسین آقامحمدی]]، متنی ارزشمند از ترجمه و تفسیر کهن قرآن کریم است که از نسخه خطی شماره 427 کتابخانه حیدریه نجف اشرف استخراج شده است. این اثر کهن که احتمالاً متعلق به قرن ششم هجری است، ترجمه و تفسیری از سه سوره آل عمران، نساء و مائده را شامل می‌شود.


ویژگی بارز این تفسیر، سادگی و روانی نثر آن است که در مقایسه با دیگر تفاسیر کهن فارسی، نوعی هنجارگریزی محسوب می‌شود. مصحح در مقدمه مفصلی به بررسی ویژگی‌های زبانی این تفسیر پرداخته و اشاره کرده است که این متن از نظر ساختارهای نحوی، صرفی و واژگانی حاوی نکات ارزشمندی برای پژوهشگران تاریخ زبان فارسی است.
ویژگی بارز این تفسیر، سادگی و روانی نثر آن است که در مقایسه با دیگر تفاسیر کهن فارسی، نوعی هنجارگریزی محسوب می‌شود. مصحح در مقدمه مفصلی به بررسی ویژگی‌های زبانی این تفسیر پرداخته و اشاره کرده است که این متن از نظر ساختارهای نحوی، صرفی و واژگانی حاوی نکات ارزشمندی برای پژوهشگران تاریخ زبان فارسی است.