لغات القرآن (فراء): تفاوت میان نسخه‌ها

'''لغات القرآن'''، اثر ابوزکریا فراء (متوفی 207ق)، کتابی است در تشریح و توضیح آن دسته از لغات عرب که در الفاظ قرآن کریم منعکس شده است، خواه قرآن به آن لغت قرائت شده باشد، خواه خیر؛ مثلا در فقره «فنصف ما فرضتم» از سور بقره، لغت اهل حجاز عبارت است از «نِصف (به کسر نون و سکون صاد) و لغت بنواسد و تمیم عبارت است از «نُصف» (به ضم نون و سکون صاد) که به همین صورت توسط زید بن ثابت قرائت شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص114</ref>.

در هر مورد، فراء موضع مقصود در آیه را ذکر نموده، سپس به لغاتی که در آن مورد، از صاحبان آن لغت و یا راویان شنیده، اشاره کرده و به دنبال آن، به ذکر شواهدی از قرآن کریم و قرائت‌های آن و نیز اشعار عرب، پرداخته و در صورت لزوم، معنای لغت مورد نظر را شرح داده است<ref>ر.ک: همان، ص21</ref>.

نکته قابل توجه آنکه اقوال و نظریات فراء، غالبا قدیمی‌ترین منبع برای برخی روایات پیرامون لغات عرب بوده و در این کتاب، نمونه‌های فراوانی برای این امر، وجود دارد و حتی می‌توان گفت که این کتاب، دربردارنده بسیاری از لغات عربی است که جز توسط فراء، نقل نشده و در این کتاب، منحصربه‌فرد می‌باشد که از جمله آنها می‌توان به لغاتی که در فقره 93 و 94 سوره بقره، 16 و 24 آل عمران، 18 نساء، 3 و 11 اعراف، 8 توبه، 4 و 6 حجر آمده، اشاره نمود و به همین دلیل است که نظریات و اقوال فراء در شناخت لغات قبایل عرب، حجت بوده و اثر حاضر، به حفظ میراث گویشی قبایل عرب، کمک کرده است<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>.