الجزء الثاني من حديث يحيی بن معين (الفوائد): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR117685J1.jpg | عنوان = حدیث یحیی بن معین (الفوائد)(الجزء الثاني من) | عنوان‌های دیگر = الفوائد ** دراسه و تحقیق | پدیدآورندگان | پدیدآوران = یحیی بن معین (نويسنده) مروزی، احمد بن علی (نویسنده) سبیت، خالد بن عبدالله...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''الجزء الثاني من حديث يحيی بن معين (الفوائد)'''، از جمله کتب فواید است که مشتمل بر جزء دوم از حدیث ابوزکریا یحیی بن معین بن عون بن زیاد مری (158-233ق)، به روایت ابوبکر احمد مروزی (حدود 202- 292ق) از وی می‌باشد.
'''الجزء الثاني من حديث يحيی بن معين (الفوائد)'''، از جمله کتب فواید است که مشتمل بر جزء دوم از حدیث [[یحیی بن معین|ابوزکریا یحیی بن معین بن عون بن زیاد مری]] (158-233ق)، به روایت [[مروزی، احمد بن علی|ابوبکر احمد مروزی]] (حدود 202- 292ق) از وی می‌باشد.


کتاب، توسط خالد بن عبدالله سبیت تحقیق شده است.
کتاب، توسط [[سبیت، خالد بن عبدالله|خالد بن عبدالله سبیت]] تحقیق شده است.


در میان مصادر و منابع مختلف، پیرامون تسمیه کتاب، اختلافاتی وجود داشته و هریک تحت عناوین مختلفی از آن یاد کرده‌اند؛ عناوینی همچون:
در میان مصادر و منابع مختلف، پیرامون تسمیه کتاب، اختلافاتی وجود داشته و هریک تحت عناوین مختلفی از آن یاد کرده‌اند؛ عناوینی همچون:
خط ۳۷: خط ۳۷:
کتاب‌های فوائد، نه مانند کتب سنن بر اساس موضوعات مرتب شده‌اند و نه مانند کتاب‌های مسانید، بر اساس مسانید صحابه؛ بنابراین جای تعجب نیست که می‌بینیم مؤلف در کتاب حاضر، روشی را در تنظیم روایات و متون کتاب اتخاذ نکرده، بلکه روایات را بدون ترتیب یا تبویب خاصی، پشت سر هم ارائه نموده است. بااین‌حال رویکرد وی در گزینش نصوص و متون کتاب، بر این اساس است که روایات مرفوع، موقوف و مقطوع را در آن گنجانده و خود را مقید به هیچ‌یک از آنها نکرده است. سپس در ایراد و مطرح نمودن روایات، بین آنها اختلاط نموده و روایات مقطوع و موقوف را در ضمن روایات مرفوع، ذکر کرده است. نکته قابل توجه پیرامون کتاب این است که ابن معین با وجود تبحر و پیشوا بودنش در امر تشخیص روایات، در این زمینه درباره احادیث، چه از لحاظ صحیح بودن و چه از لحاظ ضعف آنها، سخنی نگفته و جایگاه فایده را در اسناد و متن، بیان نکرده است<ref>ر.ک: همان، ص68</ref>.
کتاب‌های فوائد، نه مانند کتب سنن بر اساس موضوعات مرتب شده‌اند و نه مانند کتاب‌های مسانید، بر اساس مسانید صحابه؛ بنابراین جای تعجب نیست که می‌بینیم مؤلف در کتاب حاضر، روشی را در تنظیم روایات و متون کتاب اتخاذ نکرده، بلکه روایات را بدون ترتیب یا تبویب خاصی، پشت سر هم ارائه نموده است. بااین‌حال رویکرد وی در گزینش نصوص و متون کتاب، بر این اساس است که روایات مرفوع، موقوف و مقطوع را در آن گنجانده و خود را مقید به هیچ‌یک از آنها نکرده است. سپس در ایراد و مطرح نمودن روایات، بین آنها اختلاط نموده و روایات مقطوع و موقوف را در ضمن روایات مرفوع، ذکر کرده است. نکته قابل توجه پیرامون کتاب این است که ابن معین با وجود تبحر و پیشوا بودنش در امر تشخیص روایات، در این زمینه درباره احادیث، چه از لحاظ صحیح بودن و چه از لحاظ ضعف آنها، سخنی نگفته و جایگاه فایده را در اسناد و متن، بیان نکرده است<ref>ر.ک: همان، ص68</ref>.


ابن معین روایات ذکرشده در کتاب حاضر را از پنجاه‌وهفت شیخ آورده که نام تمامی آنها در فهرست شیوخ مؤلف در انتهای کتاب ذکر شده است. از برخی از این شیوخ، روایات بیشتری نقل شده است؛ مانند حفص بن غیاث، عبدالرزاق، وکیع بن جراح و... و از برخی دیگر کمتر؛ به‌گونه‌ای که از برخی شیوخ، تنها یک روایت نقل شده است؛ مانند ولید بن مسلم، عبدالله بن صالح کاتب اللیث، عبدالصمد بن عبدالوارث و...<ref>ر.ک: همان، ص68</ref>. برای ذکر روایت از تمامی این شیوخ، از عبارت «حدثنا» استفاده شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
[[یحیی بن معین|ابن معین]] روایات ذکرشده در کتاب حاضر را از پنجاه‌وهفت شیخ آورده که نام تمامی آنها در فهرست شیوخ مؤلف در انتهای کتاب ذکر شده است. از برخی از این شیوخ، روایات بیشتری نقل شده است؛ مانند [[حفص بن غیاث]]، عبدالرزاق، [[وکیع بن جراح]] و... و از برخی دیگر کمتر؛ به‌گونه‌ای که از برخی شیوخ، تنها یک روایت نقل شده است؛ مانند ولید بن مسلم، عبدالله بن صالح کاتب اللیث، عبدالصمد بن عبدالوارث و...<ref>ر.ک: همان، ص68</ref>. برای ذکر روایت از تمامی این شیوخ، از عبارت «حدثنا» استفاده شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.


==پانویس==
==پانویس==