۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''اینجا کسی است پنهان مانند قند در نی؛ تأثیر مثنوی مولانا بر منظومههای عرفانی پس از خود (ربابنامه، دفتر هفتم مثنوی، اسرارالشهود و طاقدیس)''' تألیف عبدالمجید یوسفی | '''اینجا کسی است پنهان مانند قند در نی؛ تأثیر مثنوی مولانا بر منظومههای عرفانی پس از خود (ربابنامه، دفتر هفتم مثنوی، اسرارالشهود و طاقدیس)''' تألیف [[یوسفی نکو، عبدالمجید|عبدالمجید یوسفی نکو]]؛ این کتاب به بررسی تأثیر [[مثنوی معنوی|مثنوی مولوی]] بر چهار منظومۀ عرفانی پس از خود شامل [[ربابنامه]]، [[دفتر هفتم مثنوی]]، [[أسرار الشهود في معرفة الحق المعبود|اسرارالشهود]] و طاقدیس میپردازد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
این اثر پژوهشی به بررسی تأثیر مثنوی مولوی بر چهار منظومۀ عرفانی مهم در ادبیات فارسی میپردازد. نویسنده با انتخاب آثاری از قرن هفتم تا سیزدهم هجری (از سلطان ولد تا ملا احمد نراقی)، سیر تأثیرپذیری از مثنوی را در طول هفت قرن تحلیل کرده است. | این اثر پژوهشی به بررسی تأثیر [[مثنوی معنوی|مثنوی مولوی]] بر چهار منظومۀ عرفانی مهم در ادبیات فارسی میپردازد. نویسنده با انتخاب آثاری از قرن هفتم تا سیزدهم هجری (از [[سلطانولد، محمد بن محمد|سلطان ولد]] تا [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|ملا احمد نراقی]])، سیر تأثیرپذیری از [[مثنوی معنوی|مثنوی]] را در طول هفت قرن تحلیل کرده است. | ||
'''فصل اول''' به بررسی تأثیرات آیات قرآن در مثنوی و چگونگی استفاده این شاعران از شیوۀ مولوی میپردازد. این فصل شامل دو بخش است: بخش اول به آیات مشترک و تفاوتهای تفسیری آنها اختصاص دارد و بخش دوم کاربرد هنری آیات را در این آثار تحلیل میکند. | '''فصل اول''' به بررسی تأثیرات آیات قرآن در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] و چگونگی استفاده این شاعران از شیوۀ [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] میپردازد. این فصل شامل دو بخش است: بخش اول به آیات مشترک و تفاوتهای تفسیری آنها اختصاص دارد و بخش دوم کاربرد هنری آیات را در این آثار تحلیل میکند. | ||
'''فصل دوم''' به تحلیل داستانپردازی در این آثار میپردازد. نویسنده داستانهای مشترک و غیرمشترک با مثنوی را بررسی کرده و عناصر داستانی مانند پیرنگ، شخصیتپردازی و گفتگو را در آنها تحلیل نموده است. | '''فصل دوم''' به تحلیل داستانپردازی در این آثار میپردازد. نویسنده داستانهای مشترک و غیرمشترک با [[مثنوی معنوی|مثنوی]] را بررسی کرده و عناصر داستانی مانند پیرنگ، شخصیتپردازی و گفتگو را در آنها تحلیل نموده است. | ||
'''فصل سوم''' از منظر روایتشناسی به بررسی این آثار پرداخته و سه عنصر اصلی روایت (راوی، روایتشنو و کانونیشدگی) را در آنها تحلیل کرده است. | '''فصل سوم''' از منظر روایتشناسی به بررسی این آثار پرداخته و سه عنصر اصلی روایت (راوی، روایتشنو و کانونیشدگی) را در آنها تحلیل کرده است. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''فصل چهارم''' به بررسی عامل تداعی در این آثار اختصاص دارد و شیوههای مختلف ایجاد ارتباط بین داستانها (از طریق تشابه، تضاد و تجاور) را بررسی کرده است. | '''فصل چهارم''' به بررسی عامل تداعی در این آثار اختصاص دارد و شیوههای مختلف ایجاد ارتباط بین داستانها (از طریق تشابه، تضاد و تجاور) را بررسی کرده است. | ||
این کتاب نشان میدهد که چگونه مثنوی مولوی به عنوان الگویی بیبدیل در ادبیات عرفانی فارسی، بر شاعران پس از خود تأثیر گذاشته و هر یک از این شاعران تا چه حد در تقلید از این اثر موفق بودهاند.<ref>[https://literaturelib.com/books/3097 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | این کتاب نشان میدهد که چگونه [[مثنوی معنوی|مثنوی مولوی]] به عنوان الگویی بیبدیل در ادبیات عرفانی فارسی، بر شاعران پس از خود تأثیر گذاشته و هر یک از این شاعران تا چه حد در تقلید از این اثر موفق بودهاند.<ref>[https://literaturelib.com/books/3097 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||