امام حسین در اندیشه مسیحیت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''امام حسين در اندیشه مسیحیت'''، نوشته آنتوان بارا (زادروز 1943م) که از روی نسخه اصلی آن با عنوان «الحسین فی الفکر المسیحی» به دست فرامرز میرزایی و علی باقر طاهرینی‌نیا به فارسی ترجمه شده است.

بارا مباحثی را در باره همانندی‌هایی میان اسلام و مسیحیت و میان «عیسای پیامبر» و «حسینِ  پیشوا» نوشته است. او حرکت امام حسین(ع) از مکه به سوی کوفه و شهادت ایشان را تا سقوط خلافت بنی امیه تحلیل می‌کند و با بررسی انجیل‌های مقدس مسیحیان مقام «مؤید» را، که نوید آن را عیسی(ع) داده است، با امام حسین (ع) تطبیق می‌دهد.

پایان‌بخش کتاب، درج دیدگاه‌های اندیشمندان مسلمان و مسیحی معاصر در باره نویسنده و کتاب او است؛ محمد شیرازی (1380-1305ش)، برتلماوس عجمی، علی نراقی، عبدالله شیخی، احمد مطر، ابراهیم عبدالموجود، کرم قنصل و علی عباس به تحسین بارا و اثرش پرداخته‌اند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص292-283</ref>‏

افزون بر این کتاب، دو ترجمۀ دیگر از «احمد بانپور» و «غلامحسین انصاری» نشر یافته است. در اینجا پاره ای از متن هر یک نمایش داده شده است:

الف) انقلاب وحی الهی- برخی از خاورشناسان و اعراب کینه‌توز عادت کرده‌اند، هربار که در باره حماسه کربلا (چیزی) می نویسند، مرتکب اشتباهی بزرگ شوند. در این میان برخی چکیده سخنانشان را اینگونه بیان می کنند که انقلاب حسین قیامی یکباره و عاطفی بود و حسین از این طریق می خواست ، نخست کسانی را که به ندای مددخواهی او لبیک نگفتند در تنگنا قرار دهد، بعد بنی امیه را و سپس همه مسلمانان را.<ref>ر.ک: همان، ص72-71</ref>‏

ب) انقلاب وحی الهی- بعضی از خاورشناسان و مسلمانان مغرض عادت کرده‌اند هر بار که دربارۀ حماسۀ عاشورا مطلبی می‌نویسند، اشتباهی بزرگ مرتکب شوند، مثلاً خلاصۀ سخن بعضی از آنها این است که انقلاب حسین (ع) قیامی یک‌باره و عاطفی بود و امام میخواست ابتدا کسانی که از حمایت او خودداری کردند و سپس بنی امیه و عموم مسلمانان را در فشار روحی قرار بدهد. (حسین (ع) در اندیشه مسیحیت)<ref>ر.ک: انصاری، غلامحسین، ص105-104</ref>‏

پ) انقلاب وحی الهی- روش برخی از شرق شناسان چنین است که دچار اشتباه بزرگی میشوند هر دفعه که میخواهند مطلبی در باره حماسه کربلا بنویسند. گروهی خلاصه‌ی سخن خود را چنین بیان میکنند که نهضت حسین، شورشی احساسی و ناگهانی بود تا به این وسیله شهید کربلا در تنگنا بگذارد گروهی از بنی امیه و مسلمانانی که او را یاری نکردند. (امام حسین(ع) از دیدگاه یک مسیحی)<ref>ر.ک: بانپور، احمد، ص96-95</ref>‏